IJSLANDREIS 2021
Dag 39: zondag 31 oktober 2021
Ringkøbing > Husum (D)
Via: Hvide Sande-Blåvand-Tønder
Aantal geregistreerde stappen vandaag:
19.378 (14,2 km op 03:23) - totaal: 567.445 (417,1 km op 99:00)
Wisselend bewolkt met af en toe wat zon, in de avond meer wolken maar nog steeds droog: 13 graden
De dag kondigt zich veelbelovend aan in Ringkøbing. De regenwolken van vannacht hebben plaats gemaakt voor een open hemel, met weliswaar nog spectaculaire wolkenformaties, maar de opkomende zon boven de Ringkøbing Fjord geeft goede moed voor het verdere verloop van mijn voorlaatste dag.
Ik maak nog een wandeling door het ochtendlijke centrum van Ringkøbing, dat er vermoedelijk deze zondagmorgen nog iets meer verlaten bijligt dan op andere zondagen, temeer omdat vannacht het winteruur is ingegaan en de klok een uurtje achteruit werd gezet.
Ik rijd verder naar het westen en rijd op een smalle landstrook tussen de Ringkøbing Fjord en de Noordzee naar het zuiden. Iets ten noorden van Hvide Sande, een haven dat de verbinding vormt tussen de fjord en de zee, stop ik bij de Lyngvig Fyr, een 38 meter hoge vuurtoren, die op een 17 meter hoog duin staat. Het is er -op een aantal wandelaars na- heel verlaten, maar de zon breekt helemaal door en het is er mooi wandelen in het in de buurt gelegen duinengebied.
Verder zuidelijk kom ik aan in Blåvandshuk, het meest westelijke puntje van Denemarken, waar uitgestrekte stranden liggen. Er liggen ook veel verlaten bunkers die deel uitmaakten van de Atlantikwall uit de tweede wereldoorlog. Ik maak een lange strandwandeling en ben duidelijk niet alleen op dit idee gekomen. Vele Deense en Duitse wandelaars doen hetzelfde, maar het strand is ruim genoeg om niet in hordes te moeten lopen.
In de buurt van Ribe, één van de oudste stadjes in Denemarken, breng ik nog een bezoekje aan het heel interessante Vadehavscentret, een bezoekerscentrum gewijd aan het natuurlijke leven in de Waddenzee, een getijdengebied dat zich uitstrekt van Texel in Nederland, over Duitsland naar Fanø en Blåvandshuk in Denemarken. De gehele Waddenzee werd in 2014 erkend als UNESCO-werelderfgoed.
Kort voordat het donker wordt, steek ik de Deens-Duitse grens over. Ik laat het noorden achter mij en bevind mij opnieuw in onze contreien, waartoe de laaggelegen gebieden van Duitsland, Nederland en België behoren. Ik rijd nog een vijftig kilometer verder en houd halt in Husum, een charmant havenstadje aan de rand van het Wattenmeer, de Duitse Waddenzee. Hier breng ik mijn laatste nacht van deze 13-de IJslandreis door.
Sjáumst á morgun!
Opkomende zon met enorme wolkenformaties boven de Ringkøbing Fjord (Ringkøbing, Midden-Jylland, Centraal Denemarken)
De vuurtoren van Lyngvig, één van de jongste vuurtorens die aan de westkust in Denemarken werd gebouwd, meer bepaald in 1906 (Hvide Sande, Midden-Jylland, Centraal Denemarken)
Het strand van Blåvand, op het meest westelijke puntje van Denemarken (Blåvandshuk, Blåvand, Zuid-Jylland, Zuid-Denemarken)
De 55 meter hoge vuurtoren van Blåvand is tegelijkertijd het meest westelijke gebouw van Denemarken (Blåvandshuk, Blåvand, Zuid-Jylland, Zuid-Denemarken)
Verder op weg naar het zuiden van Denemarken, in de buurt van de havenstad Esbjerg (Esbjerg, Zuid-Jylland, Zuid-Denemarken)
Interieur van het interessante Vadehavscentret, een bezoekerscentrum gewijd aan het natuurlijke leven in de Waddenzee, die hier in Denemarken haar meest noordelijke punt bereikt (Vadehavscentret, Ribe, Zuid-Jylland, Zuid-Denemarken)
Het pittoreske plaatsje Tønder, aan de grens met Duitsland (Tønder, Zuid-Jylland, Zuid-Denemarken)
Vrij vertaald uit het Deens: 'Ik ben uniek, maar normaal? Dat klopt gewoon niet!' (Tønder, Zuid-Jylland, Zuid-Denemarken)
