vrijdag 30 september 2016

DAG 31: EEN ZONNIGE WANDELDAG





IJSLANDREIS 2016
30-08-2016  > 24-09-2016
25-09-2016  > 10-10-2016







Dag 31: donderdag 29 september 2016

Traject:
Vík í Mýrdal (Skeidflot) > Vík í Mýrdal (Skeidflot)
Via:
Reynishverfi-Dyrholaey-Hjörleidshöfdi
Kilometer auto:
69 km
Kilometer totaal:
6.369 km
Km-teller auto:
037.855
Weer:
Alweer zonnig en zacht, 14 graden.

Neen, dit is geen trucage! Er ligt gewoon een vissenkop van dergelijk kaliber op het strand.  Hoe groot die vis moet geweest zijn? Toch wel een aantal meter! (Reynishverfi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)


HIGHLIGHTS OF THE DAY:

-opnieuw weer een succesverhaal op het weerfront: voor de de vijfde dag op rij volle zon: het lijkt of de regen de weg naar IJsland niet meer terug vindt, maar ik zal maar snel zwijgen...;
-'s morgens volg ik de toeristenhorde in de richting van Reynishverfi, waar de parking al om 10 uur voor een groot deel vol geparkeerd staat. Iedereen staat zich -terecht- de vergapen op de monumentale basaltzuilen en de prachtige kustlijn met zicht op Dyrholaey, de kaap die het meest zuidelijke punt van IJsland markeert. Ik kies snel deze richting en wandel het eindeloze zwarte zandstrand op, waar reusachtige golven komen uitrollen. Na ongeveer 100 meter ben ik terug alleen op de wereld en ik doe er een klein uurtje over om de andere kant van het strand aan de parkeerplaats van Dyrholaey te bereiken. Het zicht op de ijskappen van de Eyjafjallajökull en de Mýrdalsjökull is grandioos. Een uurtje terug wandelen en ik ben terug in de drukte van Reynishverfi. Daar ga ik nog even door tot ik de rotsen van Reynisdrangar (volgens de overlevering versteende trollen die een schip aan het voort trekken waren en die zijn verrast door de dageraad) dicht genoeg genaderd ben. Tot mijn grote verwondering ligt daar op het strand een reusachtige vissenkop, Het andere deel ontbreekt, maar moet toch al snel een aantal meter lengte gehad hebben. Er zwemmen hier in deze diepe wateren blijkbaar heel wat grote vissen rond;
-'s middags ga ik naar Hjörleidshöfdi, een massieve berg van tufsteen die 20 kilometer ten oosten van Vík í Mýrdal middenin de zandvlakte van de Mýrdalssandur ligt. In de 14-de eeuw lag de kustlijn dieper in het land en lag deze berg aan de zee, maar door de opeenvolgende uitbarstingen van de nabijgelegen Katla en de daarop volgende afzettingen ligt de kust nu zomaar eventjes meer dan twee kilometer verder. Ik beklim de 221 meter hoge heuvel en heb een prachtig zicht op de omliggende landschappen: de rechtlijnige kust met in de verte in het westen de rotsen van Reynisdrangar met daarachter Dyrholaey en in het noorden de ijskap van de Mýrdalsjökull. In het oosten zie je Eldhraun, één van de grootste lavavelden van IJsland, die is ontstaan door de Laki-uitbarsting in 1783. Heel in de verte zie je de grote ijskap van de Vatnajökull liggen, met de Hvannadalshnúkur, de hoogste berg van IJsland (2.110 meter). Ze liggen hier toch wel ruim 200 kilometer vandaan;
-nadat ik terug ben afgedaald maak ik nog een lange wandeling over de eindeloze zand- en grindvlakte naar de kust, waar ook hier reusachtige golven op het strand komen uitrollen. Een prachtige zonsondergang maakt het plaatje volledig; -'s avonds kijk opnieuw hoopvol naar boven, maar het noorderlicht laat zich bij een nochtans heldere sterrenhemel niet meer zien. Het blijft toch een raar fenomeen, dat zich nauwelijks laat voorspellen.
                                       
Groetjes van Sven.

Oude stallingen op het erf van de boerderij waar ik logeer (Skeidflot, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)

Waarschuwingen aan het strand van Reynishverfi laten er geen twijfel over bestaan: de golven op dit zwarte zand- en keienstrand zijn krachtig en onvoorspelbaar. Blijf ver genoeg van de waterlijn! (Reynishverfi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)

De ijskap van de Myrdalsjökull (met daaronder de vulkaan Katla verscholen) in al haar glorie: onder een staalblauwe hemel kan je die hier niet veel bewonderen, want statistisch gezien regent het hier in de omgeving het meest in gans IJsland (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)

Bovenop de top van de 221 meter hoge Hjörleidshöfdi, een tufsteenberg, die als een eiland in het zandvlakte van de Mýrdalssandur staat. Vroeger kwam de zee tot aan de voet van de berg, maar opeenvolgende glaciale overstromingen t.g.v. uitbarstingen van de Katla hebben de kustlijn ruim 2 kilometer naar het zuiden opgeschoven (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)


Zicht op de 66 meter hoge kliffen van Reynisdrangar en daarachter zie je nog de eilandjes vóór Dyrholaey, het meest zuidelijke punt van IJsland (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland

Zicht op de Hjörleidshöfdi vanaf het zuiden. Waar nu vulkanische afzettingen van de Katla op de voorgrond liggen was tot in de 14-de eeuw zee (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)


Gevaarlijk hoge golven storten zich op het zwarte zandstrand in de omgeving van Vík í Mýrdal. Op de achtergrond zie je de kliffen van Reynisdragar en iets verderop de doorboorde rots van kaap Dyrholaey (Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)

Zonsondergang aan het strand van Vík (Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)

donderdag 29 september 2016

DAG 30: OP NAAR HET ZONNIGE ZUIDEN (VAN IJSLAND WELISWAAR)





IJSLANDREIS 2016
30-08-2016  > 24-09-2016
25-09-2016  > 10-10-2016







Dag 30: woensdag 28 september 2016

Traject:
Reykjavík > Vík í Mýrdal (Skeidflot)
Via:
Hveragerdi-Selfoss-Hella-Hvolsvöllur-Skógar
Kilometer auto:
209 km
Kilometer totaal:
6.300 km
Km-teller auto:
037.786
Weer:
Zonnig en redelijk zacht, 12 graden.

On the road again! Eindeloze afstanden met aan de horizon steeds weer opdoemende prachtige landschappen. De avondzon draag nog haar steentje bij aan al dit moois (Hringvegur 1, tussen Hvolsvöllur en Seljaland (Zuid-IJsland)


HIGHLIGHTS OF THE DAY:

-voor de vierde opeenvolgende dag verwelkomen de zon en een daarbij horende staalblauwe hemel mij bij het ontwaken. Wie zei daar weer dat het IJslandse weer grillig en onvoorspelbaar is?;
-gisterennacht ben ik nog op jacht geweest naar het noorderlicht. Er waren wel wat flarden van te zien, maar heel intensief was het niet, zeker niet in vergelijking met wat er blijkbaar de vorige nacht moet te zien zijn geweest. Ik stel al mijn hoop op het zuiden van IJsland;
-ik maak een laatste wandeling door de straten van Reykjavík, vooraleer ik deze sympathieke 'metropool' weer verlaat;
-in de namiddag bezoek ik even buiten Reykjavík Raudhólar (letterlijk 'rode heuvels') in Heidmork, een klein beschermd natuurgebied in het zuidoosten van de stad. Alweer een soort Bourgoyen-Ossemeersen dus. Raudhólar herbergt een reeks bizarre vulkanische rotsformaties, die eigenlijk pseudokraters zijn van Ellidaárhraun, een groot lavaveld die 4.500 jaar geleden werd gevormd door een vulkanische uitbarsting in het nabijgelegen (tja, toch nog 25 kilometer veraf) Bláfjöllgebergte;
-de rit naar het zuiden gaat verder door de grote laagvlakte via Hveragerdi, Selfoss, Hella en Hvolsvöllur naar de zuidkust in Skógar en Vík í Mýrdal. Het is eind september en nog steeds druk op de ringweg 1. Het lijkt erop of het toeristisch seizoen maar niet ten einde wil lopen. Na ingecheckt te zijn in het guesthouse ga ik naar Vík om iets te eten in het plaatselijke benzinestation. Exact 4 jaar geleden zat ik hier rond dezelfde periode alleen te eten; nu is het hier rond 20 uur over de koppen lopen om aan een maaltijd te geraken;
-op de terugweg naar het guesthouse begint ineens het noorderlicht aan zijn grote spektakelshow. Boven de ijskap van de Myrdalsjökull dans het op en neer in alle kleuren: groen, geel, roze, blauw,... eensklaps is het weer verdwenen...;
-later op de avond trotseer ik de koude (de temperatuur flirt met het vriespunt) om nog wat van het noorderlicht op de gevoelige plaat vast te leggen. Het laat zich af en toe wel zien en soms komt het wat nadrukkelijker tevoorschijn, maar zo intensief als eerder op de avond komt het evenwel niet meer terug. Morgen beter?  
                                       
Groetjes van Sven.

Nog een pareltje van een muurtekening in Reykjavík, dit keer op de afsluitingswand van een werfzone (Laugavegur, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

Dreigende drakenkoppen bewaken de ingang van een winkelzaak (Laugavegur, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

Een zonovergoten Skólavördustigur, de tweede winkelstraat na de Laugavegur in Reykjavík (Skólavördustigur, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

De Laekjartorg aan het begin van de Bankastraeti en de Laugavegur. Toeristenbussen zitten nog goed gevuld eind september (Laekjartorg, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)


Vikingschip op de nok van een dak (Ingólfstorg, Reykjavík, Zuid-West-IJsland

Even buiten de poorten van Reykjavík naast de ringweg ligt Raudhólar, een gebied met bizarre vulkanische formaties (Raudholar, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)


Nog een kleine 100 kilometer te gaan naar het zuiden van IJsland. Het oosten ligt nog erg ver weg, zo'n 600 kilometer (Hringvegur 1, tussen Hvolsvöllur en Skógar, Zuid-IJsland)

En daar is het dan: het lang verwachte noorderlicht! (Skeidflot, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)

woensdag 28 september 2016

DAG 29: NOG EEN ZONNIGE DAG IN REYKJAVÍK





IJSLANDREIS 2016
30-08-2016  > 24-09-2016
25-09-2016  > 10-10-2016







Dag 29: dinsdag 27 september 2016

Traject:
Reykjavík > Reykjavík
Via:
Seltjanarnes
Kilometer auto:
15 km
Kilometer totaal:
6.091 km
Km-teller auto:
037.577
Weer:
Opnieuw volop zon, 10 graden.

Het alledaagse leven in Reykjavík, maar vandaag loopt het net opnieuw weer iets zonniger. Genieten van de zon achter het raam met een lekkere kop koffie en de krant. Let op het schaduwspel van de boom (Reykjavík, Zuid-West-IJsland)


HIGHLIGHTS OF THE DAY:

-vandaag alweer een prachtige ochtendzon die mijn kamer binnen schijnt. Tijd om de stad in te gaan en nog wat kaarten- en boekenwinkels aan te doen;
-lunch aan de voet van het standbeeld van Íngolfur Arnarson, de man die zich als eerste permanent op IJsland vestigde en naar heidens gebruik twee houten balken gewijd aan de god Thor in zee gooide en zijn boerderij vestigde in de baai waar ze zijn aangespoeld. Deze baai noemde hij 'rookbaai' of Reykjavík, omdat hij stoom zag opstijgen van hete bronnen in de omgeving;
- prachtige films bekeken over alle vulkaanuitbarstingen in IJsland van 1947 tot 2010 in een oud filmzaaltje (the Red Rock Cinema) in Hellusund, in het centrum van Reykjavík, mede gerund door mijn overburen in Gent, Óli en Ellen. Het levenswerk van Villi Knudsen en zijn vader Osvaldur. Een echte aanrader!;
-mooie avondwandeling in het licht van de ondergaande zon op het strand van Seltjanarnes, een schiereiland in het westen van Reykjavík. Aan de horizon zie je duidelijk ook de 100 kilometer verder gelegen Snaefellsjökull liggen;
-het noorderlicht schijnt dezer dagen heel actief te zijn. Gisterennacht was er blijkbaar al een lichtshow, maar die heb ik gemist. Ik ga nu nog even buiten kijken of ik iets van het grote spektakel kan zien. Slaapwel!
                                       
Groetjes van Sven.

Van alle muurtekeningen in Reykjavík kan je een heel dik fotoboek maken (Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

Doorkijk tussen de huizen en flatgebouwen naar de baai van Reykjavík en het gisteren beklommen Esjagebergte (Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

Cellospeler vóór het Harpa (Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

Alweer een prachtige geveltekening, ditmaal tegen de zijgevel van het Sjávarútvegshús of visserijhuis (Reykjavík, Zuid-West-IJsland)


In de avondzon oplichtende warme kleuren van de rotsen aan het strand van het schiereiland Seltjanarnes )(Seltjarnarnes, Reykjavík, Zuid-West-IJsland

Vooraleer achter de horizon te duiken, verstopt de zon zich eerst nog eventjes achter wat onschuldige 'mooi weer wolken' (Seltjarnarnes, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)


Een geel geschilderde hoop stenen vormt hier ook een baken voor de zeevaart (Seltjarnarnes, Reykjavík, Zuid-West-IJsland)

De vuurtoren op het eilandje Grótta, altans bij hoogtij. Bij eb is het eilandje verbonden met het vasteland (Seltjarnarnes, Reykjavík, Zuid-West-IJsland