DAG 31: EEN ZONNIGE WANDELDAG

					IJSLANDREIS 2016 30-08-2016  > 24-09-2016 25-09-2016  > 10-10-2016
Dag 31: donderdag 29 september 2016
Traject:			Vík í Mýrdal (Skeidflot) > Vík í Mýrdal (Skeidflot)
Via:			Reynishverfi-Dyrholaey-Hjörleidshöfdi
Kilometer auto:			69 km
Kilometer totaal:			6.369 km
Km-teller auto:			037.855
Weer:			Alweer zonnig en zacht, 14 graden. Neen, dit is geen trucage! Er ligt gewoon een vissenkop van dergelijk kaliber op het strand.  Hoe groot die vis moet geweest zijn? Toch wel een aantal meter! (Reynishverfi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) HIGHLIGHTS OF THE DAY: -opnieuw weer een succesverhaal op het weerfront: voor de de vijfde dag op rij volle zon: het lijkt of de regen de weg naar IJsland niet meer terug vindt, maar ik zal maar snel zwijgen...; -'s morgens volg ik de toeristenhorde in de richting van Reynishverfi, waar de parking al om 10 uur voor een groot deel vol geparkeerd staat. Iedereen staat zich -terecht- de vergapen op de monumentale basaltzuilen en de prachtige kustlijn met zicht op Dyrholaey, de kaap die het meest zuidelijke punt van IJsland markeert. Ik kies snel deze richting en wandel het eindeloze zwarte zandstrand op, waar reusachtige golven komen uitrollen. Na ongeveer 100 meter ben ik terug alleen op de wereld en ik doe er een klein uurtje over om de andere kant van het strand aan de parkeerplaats van Dyrholaey te bereiken. Het zicht op de ijskappen van de Eyjafjallajökull en de Mýrdalsjökull is grandioos. Een uurtje terug wandelen en ik ben terug in de drukte van Reynishverfi. Daar ga ik nog even door tot ik de rotsen van Reynisdrangar (volgens de overlevering versteende trollen die een schip aan het voort trekken waren en die zijn verrast door de dageraad) dicht genoeg genaderd ben. Tot mijn grote verwondering ligt daar op het strand een reusachtige vissenkop, Het andere deel ontbreekt, maar moet toch al snel een aantal meter lengte gehad hebben. Er zwemmen hier in deze diepe wateren blijkbaar heel wat grote vissen rond; -'s middags ga ik naar Hjörleidshöfdi, een massieve berg van tufsteen die 20 kilometer ten oosten van Vík í Mýrdal middenin de zandvlakte van de Mýrdalssandur ligt. In de 14-de eeuw lag de kustlijn dieper in het land en lag deze berg aan de zee, maar door de opeenvolgende uitbarstingen van de nabijgelegen Katla en de daarop volgende afzettingen ligt de kust nu zomaar eventjes meer dan twee kilometer verder. Ik beklim de 221 meter hoge heuvel en heb een prachtig zicht op de omliggende landschappen: de rechtlijnige kust met in de verte in het westen de rotsen van Reynisdrangar met daarachter Dyrholaey en in het noorden de ijskap van de Mýrdalsjökull. In het oosten zie je Eldhraun, één van de grootste lavavelden van IJsland, die is ontstaan door de Laki-uitbarsting in 1783. Heel in de verte zie je de grote ijskap van de Vatnajökull liggen, met de Hvannadalshnúkur, de hoogste berg van IJsland (2.110 meter). Ze liggen hier toch wel ruim 200 kilometer vandaan; -nadat ik terug ben afgedaald maak ik nog een lange wandeling over de eindeloze zand- en grindvlakte naar de kust, waar ook hier reusachtige golven op het strand komen uitrollen. Een prachtige zonsondergang maakt het plaatje volledig; -'s avonds kijk opnieuw hoopvol naar boven, maar het noorderlicht laat zich bij een nochtans heldere sterrenhemel niet meer zien. Het blijft toch een raar fenomeen, dat zich nauwelijks laat voorspellen.                                         Groetjes van Sven. Oude stallingen op het erf van de boerderij waar ik logeer (Skeidflot, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) Waarschuwingen aan het strand van Reynishverfi laten er geen twijfel over bestaan: de golven op dit zwarte zand- en keienstrand zijn krachtig en onvoorspelbaar. Blijf ver genoeg van de waterlijn! (Reynishverfi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) De ijskap van de Myrdalsjökull (met daaronder de vulkaan Katla verscholen) in al haar glorie: onder een staalblauwe hemel kan je die hier niet veel bewonderen, want statistisch gezien regent het hier in de omgeving het meest in gans IJsland (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) Bovenop de top van de 221 meter hoge Hjörleidshöfdi, een tufsteenberg, die als een eiland in het zandvlakte van de Mýrdalssandur staat. Vroeger kwam de zee tot aan de voet van de berg, maar opeenvolgende glaciale overstromingen t.g.v. uitbarstingen van de Katla hebben de kustlijn ruim 2 kilometer naar het zuiden opgeschoven (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) Zicht op de 66 meter hoge kliffen van Reynisdrangar en daarachter zie je nog de eilandjes vóór Dyrholaey, het meest zuidelijke punt van IJsland (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland Zicht op de Hjörleidshöfdi vanaf het zuiden. Waar nu vulkanische afzettingen van de Katla op de voorgrond liggen was tot in de 14-de eeuw zee (Hjörleidshöfdi, Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) Gevaarlijk hoge golven storten zich op het zwarte zandstrand in de omgeving van Vík í Mýrdal. Op de achtergrond zie je de kliffen van Reynisdragar en iets verderop de doorboorde rots van kaap Dyrholaey (Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland) Zonsondergang aan het strand van Vík (Vík í Mýrdal, Zuid-IJsland)