IJSLANDREIS 2022
22-09-2022 > 31-10-2022
Dag 35: woensdag 26 oktober 2022
Traject:
Reyðarfjörður -> Norröna (North Atlantic)
Via: Egilsstaðir-Seyðisfjörður
Kilometer auto:
70 km
Kilometer totaal:
6.151 km
Km-teller auto:
034711
Aantal geregistreerde stappen vandaag:
9.706 (5,3 km op 01:16) - totaal: 418.364 (234,0 km op 55:45)
Weer:
Opnieuw een bewolkte dag en dus grijs afscheid van IJsland. Onveranderde temperatuur: 2 tot 6 graden
De weergoden gunnen me geen zon meer, ook op deze laatste dag dat ik in IJsland vertoef. De mooie bergen rond de Reyðarfjord houden zich nog steeds schuil achter de grijze wolken. Het is wel droog, wat al een grote toegift is voor deze laatste dag.
Ik neem afscheid van het gezellige Kaffihus en zou wel tien keer checken of ik ieder raam en iedere deur goed heb afgesloten.
Rond 11 uur rijd ik mijn geliefde thuisdorp uit en neem de weg naar Egilsstaðir, waar ik nog een laatste keer inkopen doe. Ik voorzie me van een aanzienlijke voorraad IJslandse skyr, die ook thuis nog lang kan in de ijskast kan bewaren. Het is gelukkig koud genoeg om die niet te laten bederven en hopelijk wordt het op terugtocht doorheen Denemarken en Duitsland ook niet al te warm.
Even na de middag rijd ik de bergpas van de Fjarðarheiði over. Deze 640 meter hoge bergpas ligt in deze tijd al grotendeels besneeuwd, maar de weg ligt gelukkig grotendeels sneeuwvrij. Na een halfuurtje rijden kom ik veilig in Seyðisfjörður aan, waar de veerboot Norröna al ligt te wachten.
Het inschepen gebeurt rond 17 uur, dus ik heb nog een drietal uurtjes tijd om het kleine vissersdorpje en de prachtige omgeving verder te ontdekken. Ik ontdek een nieuw wandelpaadje die langsheen de zuidzijde van het dorpje de hoogte ingaat, doorheen een klein bosje. Van hieruit heb je een mooi zicht op de haven van Seyðisfjörður en de Norröna, die reusachtig boven alle kleine huisjes uittorent.
Rond 17 uur valt de duisternis snel in. Ik keer terug naar mijn auto en rijd naar de incheckbalie. Na een halfuurtje in de rij te hebben gestaan, mogen we het autodek oprijden. Het is nu volledig donker geworden.
Nadat ik mijn intrek heb genomen in mijn (binnen)kajuit, ga ik eerst nog even wat eten. Ik neem plaats aan een tafeltje waar ik zicht heb op de havenkade van Seyðisfjörður. Trailers rijden af en aan en worden in de Norröna geladen.
Iets voor 20 uur gooit de bemanning van de Norröna de trossen los. Seyðisfjörður glijdt weg in de duisternis. Hier en daar zie je nog een verdwaald lichtje op de oever van de Seyðisfjord, afkomstig van een boerderij. Na een uurtje varen kondigt het lichtschijnsel van de vuurtoren van Dalatangi de monding van de fjord aan. We varen de volle zee van de North Atlantic op, wat zich vertaalt in een heviger schommelen van het schip. Nog een uurtje zie ik de vuurtoren 'knipogen' en dan verdwijnt het in duisternis gehulde IJsland weer maar eens. Het zit er weer eens op.
Ik zoek hierna de beschutting van mijn kajuit op en laat me op de oceaandeining in slaap wiegen. Kveðja, Ísland. Ég vona að sjá þig aftur mjög fljótlega á næsta ári (Het ga je goed, IJsland. Ik zie je hopelijk heel snel terug volgend jaar).
Sjáumst á morgun!
Muurschildering op de gevel van een boekkoffiehuisje in Fellabær, een gehuchtje in de buurt van Egilsstaðir (Fellabær, Múlaþing, Austurland, Oost-IJsland)
De weg over de pas van de Fjarðarheiði ligt vrij van sneeuw; altijd een opluchting om deze laatste hindernis naar de veerboot te kunnen nemen zonder sneeuwkettingen te moeten opleggen (weg nr. 93 tussen Egilsstaðir en Seyðisfjörður, Fjarðarheiði, Múlaþing, Austurland, Oost-IJsland)
De Norröna ligt trouw te wachten in de haven van Seyðisfjörður (Seyðisfjörður, Múlaþing, Austurland, Oost-IJsland)
Beschilderde huisgevels in het centrum van Seyðisfjörður (Seyðisfjörður, Múlaþing, Austurland, Oost-IJsland)
Weg gesloten voor alle verkeer, behalve voor dit naar het Europese vasteland; deze straat wordt iedere week afgezet voor het inschepend verkeer op de Norröna (Seyðisfjörður, Múlaþing, Austurland, Oost-IJsland)