SVEN IN IJSLAND: DAG 52: TOT WEERZIENS, IJSLAND!


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 52: donderdag 19 juni 2014
Traject:	Reydarfjördur (IS) > op zee
Via:	Egilsstadir-Seydisfjördur
Kilometer auto:	61 km
Kilometer totaal:	10.838 km
Km-teller auto:	011.078
Weer:	Zwaar bewolkt maar droog, 13 graden.

DAG 52: TOT WEERZIENS, IJSLAND!

Kaap Dalatangi, de plek waar je IJsland begroet en er afscheid van neemt als je met de boot gaat (Dalatangi, Oostfjorden, IJsland)

Vanmorgen ging de wekker van mijn smartphone onverbiddelijk af om 6.45 uur, nu niet direct ontiegelijk vroeg maar voor vakantie toch ook geen uur om uit te slapen. Ik maakte me snel klaar en beneden had Jón reeds voor ontbijt gezorgd. Ik mocht bij hem aan tafel komen zitten en praatten in het Engels over de IJslandse en Belgische kwesties. Rond 7.30 uur kwam ook Gunter binnen en we namen afscheid van elkaar, plechtig belovend dat we elkaar zeker volgend jaar zouden terug zien, hetzij in de winter, hetzij in de zomer, hetzij in IJsland, hetzij in Oostenrijk.

Ik reed de 60 laatste kilometers door IJsland naar Egilsstadir en daarna over de Fjardarheidi naar Seydisfjördur. De bergpas zelf was vrij, maar de omgeving deed nog steeds heel erg winters aan op deze 19-de juni. Alles was nog steeds overvloedig besneeuwd en zelfs de bergmeren lagen nog onder een flink pak ijs, dat hier en daar wel wat begon te smelten.

In Seydisfjördur was het zoals steeds een drukte van aankomende reizigers die de Norröna naar de Faroereilanden en Denemarken terug namen. Nog snel even mijn laatste IJslandse kronen in de plaatselijke supermarkt opgedaan aan nog wat doosjes ‘Rúsínur med Súkkuladi’, ofwel rozijnen met een chocoladelaagje rond (‘Rustinnekes’ naar de vrije vertaling van mijn pa).

Daarna was het aanschuiven om in te checken en voor ik het wist stond ik in de rij op de kade om te wachten op de komst van de Norröna, die nog moest arriveren rond 9.30 uur. Klokvast verscheen de boot rond datzelfde uur in de fjord en dan begon een gigantische operatie om de nieuwe toeristen te lossen en de terugkerende reizigers de boot op te krijgen, samen met heel wat opleggers die ook naar het Europese vasteland terug moesten.

Om 11.30 uur was dat allemaal daadwerkelijk achter de rug en even klokvast nam de Norröna en bijgevolg ook ikzelf afscheid van IJsland. We voeren nog een half uurtje de Seydisfjördur door naar de open oceaan, voorbij Kaap Dalatangi. Het oceaanoppervlak was ongewoon plat als een biljartlaken, want er was geen zuchtje wind. Goede vooruitzichten op dat vlak dus. De Oostfjorden verdwenen mist aan de horizon en deze zesde expeditie naar IJsland was weer geschiedenis.

Ik genoot van mijn kajuit met zicht op zee en rond 18 uur ging ik wat eten. Hierna keek ik nog wat filmpjes, maar om 21 uur ging ik bij volle licht toch onder zeil, want vannacht komt de Norröna om 3 uur in Tórshavn aan, de hoofdstad van de Faroer. Aangezien ik hier nog drie dagen blijf hangen, moet ik er om 1 uur onherroepelijk uit. Een korte nacht in het verschiet dus.