SVEN IN IJSLAND: DAG 53: WE BLIJVEN NOG EVEN HANGEN OP DE FAROEREILANDEN


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 53: vrijdag 20 juni 2014
Traject:	op zee > Sandavágur (FO)
Via:	Tórshavn
Kilometer auto:	41 km
Kilometer totaal:	10.879 km
Km-teller auto:	011.119
Weer:	Deels bewolkt met af en toe een bui maar ook zonnig perioden, 18 graden.

DAG 53: WE BLIJVEN NOG EVEN HANGEN OP DE FAROEREILANDEN

Droogvis in de haven van Tórshavn, hoofdstad van de Faroereilanden (Tórshavn, Faroer)

Om 1 uur vannacht liet mijn smartphone me voor de tweede opeenvolgende keer weten dat het tijd was om op te staan. Er werd voor de reizigers die in Tórshavn zouden uitstappen geen waaksein gegeven en aangezien de kajuit twee uur vóór aankomst moest ontruimd zijn (begrijpelijk omdat de kajuiten moeten worden gereed gemaakt voor de nieuwe passagiers) moest ik er nu wel uit. Ik bleef toch nog een kwartiertje liggen, maar dan moest toch wel opstaan, wilde ik niet in conflict geraken met de leden van de schoonmaakploeg.

Buiten zag je bij een diepe schemering de eerste eilanden van de Faroerarchipel voorbij schuiven. De zee was nog steeds uitermate kalm. Ik verliet mijn kajuit en nam plaats in de lobby en vertrouwde het verslagje van gisteren toe aan mijn computer.

Rond 2.30 uur kregen we te horen dat we naar het garagedek mochten en na wat getril en gemanoeuvreer lag de Norröna aan de kade vastgemeerd. Ongeveer 5 minuten later mochten we buiten rijden en de Faroerse douane was zo vriendelijk om me er deze keer niet uit te pikken voor nader onderzoek en lastige vragen. Een onfortuinlijke IJslander vóór mij had minder geluk en mocht de onderzoeksgarage van de douane binnen rijden.

Ik reed de slapende stad binnen en stelde me op een parkeerplaats in de buurt van de haven. Het was 3 uur en ondertussen had de schemering weer plaats gemaakt voor daglicht. Ik maakte nog een wandelingetje door de stille straatjes en ging naar de haven om de Norröna weer te zien vertrekken. Om 4 uur was het dan zover en statig gleed het schip de haven uit, op weg voor een lange zeetocht naar Hirtshals in Denemarken. Pas zondagavond zal het schip terug aanleggen en dan begin ik ook aan mijn trip naar het Europese vasteland.

Ik ging terug naar de auto en probeerde daar toch nog een paar uren de slaap te vatten in een ongemakkelijke ligging. Wonderwel moet het me toch wel gelukt zijn, want rond 7 uur werd ik terug wakker van de eerste activiteiten die zich in de stad ontplooiden.

Ik maakte een fikse ochtendwandeling en ging een koffietje gaan drinken in de havenwijk. Daarna slenterde ik doorheen het stadscentrum tot in de late namiddag. Er moest nog wat eten worden aangekocht voor de volgende dagen, het postkantoor moest nog worden aangedaan voor vrienden die postzegels verzamelen, er was een aantal boekenwinkels en rommelwinkeltjes die aan een nader onderzoek moesten worden onderworpen, enz… Het was soms redelijk warm en af en toe scheen de zon, hoewel er ook soms een mals regenbuitje viel.

Om 17 uur reed ik Tórshavn uit in de richting van Vágar, één van de westelijk gelegen eilanden van de archipel, die de volgende twee dagen als uitvalsbasis zou gaan dienen. Een 6 kilometer lange toltunnel verbindt het eiland met Streymoy, het eiland waarop de hoofdstad ligt. Een uurtje later was ik ter plaatse in Sandavágar, een klein kustdorpje aan de zuidzijde van het eiland. Vanuit het guesthouse had je een prachtig uitzicht op een baai waarin de steil uit zee oprijzende eilanden Koltur en Hestar liggen.

Ik maakte nog een strandwandeling en ging daarna vroeg slapen om de verloren uurtjes van vannacht in te halen. Ook hier op de Faroereilanden blijft het nog licht, alhoewel het rond middernacht wat schemert, maar dat kon ook zijn doordat het zwaar bewolkt was.