DAG 36: SKIËN IN DE OOSTFJORDEN

				Føroyar ÍSLAND 2013 29-05-2013 > 07-07-2013
Dag 36: woensdag 3 juli 2013
Traject:		Borgardfjördur Eystri (Bakkagerdi) > Seydisfjördur
Via:		Egilsstadir, Reydarfjördur, Eskifjördur, Neskaupstadur
Kilometer auto:		251 km
Kilometer totaal:		6.929 km
Km-teller auto:		155.410
Weer:		Overwegend bewolkt maar droog, 10 graden

DAG 36: SKIËN IN DE OOSTFJORDEN

Vanmorgen scheen reeds een uitbundig zonnetjes pal in mijn ruime kamer met zicht op de prachtige baai van Borgarfjördur. Ons guesthouse was rond 7.30 uur nog in diepe rust. Na de drukte van de Japanners was de keuken verlaten. Ik was enkel nog samen met een vriendelijk Deens koppel uit de buurt van Grenaa in het oosten van Jutland en een even vriendelijke Nederlander die ook al voor de vierde keer IJsland verkende, weliswaar met wat tussenpozen van enkele jaren.

Mijn laatste dag hier op IJsland was jammer genoeg aangebroken. Ik wilde vandaag nog eens de Oostfjorden verkennen, in de buurt van de drie redelijk grote vissersdorpen Reydarfjördur, Eskifjördur en Neskaupstadur.

Voor het zover was bracht ik evenwel de auto wat op orde. Dit hield onder meer in dat de dakkoffer terug ín de auto verdween. Het werkje nam nauwelijks een kwartier in beslag en na hartelijk afscheid te hebben genomen van de Denen en de Nederlander bolde ik de 70 kilometer lange weg terug naar Egilsstadir. Daar aangekomen deed ik nog wat boodschappen voor de lange overtocht naar Denemarken.

In de namiddag reed ik door naar Reydarfjördur, het eerste grote dorp aan de Oostfjorden. Het heeft de twijfelachtige reputatie op zijn grondgebied één van de grootste aluminiumfabrieken in IJsland te huisvesten. Voor de energievoorziening van deze fabriek werd trouwens de Kárahnjúkardam gebouwd, die ik eergisteren bezocht. Het mes snijdt echter langs twee kanten. De meeste inwoners hier in Reydarfjördur zullen de fabriek wel genegen zijn, omdat ze werkgelegenheid biedt aan zo’n 300 mensen uit de streek. Anderzijds is de inplanting in één van de mooiste fjorden van Oost-IJsland een aanslag op het landschap en op het milieu. Steeds een moeilijke discussie.  

Ik ging eerst naar de plaatselijke plantenkwekerij om wat typisch IJslandse plantensoorten te kopen, zoals een Alaskapopulier en speciale soorten dwergwilgen. Eens zien of die ook kunnen groeien in ons gematigd zeeklimaat.

Hierna reed ik verder naar Eskifjördur, de volgende vissersplaats in de Oostfjorden. Ik passeerde de reusachtige aluminiumfabriek van Reydarfjördur, compleet met een eigen haven voor het laden en lossen van grondstoffen en goederen. Ik heb even op de kilometerteller gekeken, maar de fabrieksloods had een lengte van ongeveer iets meer dan 1 kilometer!

In Eskifjördur nam ik even pauze en at aan de haven mijn middaglunch op, vooraleer ik de weg verder nam naar Neskaupstadur, de laatste vissershaven in de reeks van de grote drie. Vanaf zeeniveau ging de weg in haarspelbochten naar de Oddskard, een bergpas van ruim 600 meter hoog. Er lagen hier nog pakken sneeuw en er stonden hier verschillende skiliften op de hellingen, waarvan je in de winter met zicht op zee naar beneden kon suizen.

Door een 630 meter lange tunnel kwam je aan de andere kant van de pas uit, van waaruit het weer in haarspeldbochten naar beneden ging in de richting van Neskaupstadur. Het weer was ondertussen wat wisselvalliger geworden en hier en daar viel wat regen uit de lucht. Ik maakte een korte wandeling doorheen het bedrijvige vissersplaatsje en keerde de volledige weg terug naar Reydarfjördur. 

Hier bracht ik nog een bezoekje aan Marleen, de Belgische uitbaatster van de jeugdherberg en deed me tegoed aan haar voortreffelijke lamskoteletjes met rode kool, alweer voorafgegaan door een heerlijke visschotel van het huis. Ik nam hartelijk afscheid van haar en beloofde bij het volgende bezoek zeker terug langs te komen.

In Egilsstadir deed ik nog wat laatste aankopen om mijn laatse IJslandse kronen te verpatsen en dan ging het onherroepelijk over de Fjardarheidi naar Seydisfjördur, mijn laatste overnachtingsplek in IJsland van waaruit ik morgen met de veerboot richting Denemarken zal vertrekken.

Na het inchecken in de plaatselijke jeugdherberg maakte ik nog een lange wandeling langsheen de Seydisfjord en nadien kroop ik vroeg in mijn slaapzak,want morgenochten om 8.30 uur word je reeds verwacht om in te checken voor de overtocht.

Goda nótt

Sven