|
|||
IJSLANDREIS 2012
06-09-2012 >
07-10-2012
|
|||
|
|
|
|
Dag 23: vrijdag
28 september 2012
|
|||
Traject:
|
Reykjavík
|
||
Via:
|
-
|
||
Kilometer auto:
|
0 km
|
||
Kilometer totaal:
|
4.883,4 km
|
||
Km-teller auto:
|
120.971
|
||
Weer:
|
Zonnig
weer maar koud en winderig, 6 graden
|
DAG 23: EEN DAGJE CULTUUR IN REYKJAVIK
Vandaag was iedereen
voldoende uitgerust om opnieuw een stapje te zetten in de straten van
Reykjavík. ’s Ochtends deden we nog wat window- en echte shopping in de
Laugavegur, de belangrijkste winkelstraat van Reykjavik.
Daarna gingen we naar
het Harpa, het fonkelnieuwe aan de haven gelegen concertgebouw en
congrescentrum dat in 2011 de skyline van Reykjavík vervoegde. Het schitterende
gebouw is een ontwerp van het architectenbureau Henning Larsen Architects, die
samenwerkte met de Deens-IJslandse kunstenaar Olufur Eliasson . De roostervormen
in de glazen gevels van het gebouw zijn geïnspireerd op de zeshoekige vorm van
basaltzuilen, een gesteente dat in IJsland veelvuldig voorkomt.
Het leek er even op dat
door de financiële kredietcrisis die IJsland dubbel hard getroffen heeft de
bouw van het complex op een totaal fiasco zou uitdraaien. Uiteindelijk zijn de
IJslandse Staat en de Stad Reykjavík financieel bijgesprongen om het gebouw
toch nog afgewerkt te krijgen. En het resultaat mag er zijn. Het Harpa is 33
meter hoog en de glazen gevels met basaltstructuren worden ’s avonds en ’s
nachts verlicht in de verschillende kleuren van de regenboog. Ook overdag en
bij zonnig weer brengt de gevel een prachtig lichtspel tot leven, ook al omdat
sommige glazen gekleurd zijn.
In de foyer van het
concertgebouw kon je een kleinigheid eten. Achter het glas was het met het
zonnige weer heel warm, wat sommigen onder ons de opmerking ontlokte dat IJsland
bij wijlen toch ook wel een tropisch land is. Terug buiten gekomen echter
werden we evenwel weer met de neus op de feiten geduwd en de koude schrale wind
bij een nochtans uitbundig schijnend herfstzonnetje deed ons opnieuw beseffen
dat we wel op 64 graden noorderbreedte liepen, nu niet bepaald een plek op onze
aardbol waar we tropische temperaturen mogen verwachten (gelukkig maar).
Oma en opa werden moe en
besloten terug naar hun knusse appartement te gaan. Wijzelf verkenden nog wat
straten en de haven van Reykjavík en voor we het beseften was de tijd weer
aangebroken om naar een avondeten uit te kijken. We gingen nu voor Solón, een
schitterend gelegen restaurantje aan de Bankastraeti op nauwelijks 100 meter van ons appartement.
Voor we het wisten was
het alweer bedtijd en voldaan sliepen we nog een laatste keer in deze kleine,
doch levendige hoofdstad.
Slaapwel en tot morgen
Lies, Annie, Jacqueline,
Jan en Sven (verslaggever)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten