DAG 32: WANDELEN AAN DE VOET VAN DE VESTRAHORN

                        IJSLANDREIS 2020

24-09-2020 > 31-10-2020

Dag 32: zondag 25 oktober 2020

Traject:

Höfn í Hornafirði > Berunes

Via: Vestrahorn

Kilometer auto:

156 km

Kilometer totaal:

4.403 km

Km-teller auto:

112010

Aantal geregistreerde stappen vandaag:

19.921 (14,6 km op 03:29) - totaal: 452.919 (333,1 km op 79:01)

Weer:

Bewolkt met af en toe wat lichte regen maar ook een enkele zonnestraal: 5 graden

Na de storm van gisterenavond kondigt de dag zich weer veelbelovend aan. De zon is van de partij, ook al moet ze wat wolken rond zich dulden. In de verte boven zee zie ik wel al een nieuw, donker wolkenfront naderen, maar uiteindelijk blijkt het om een onschuldige bui te gaan, die dan ook nog eens een mooie regenboog boven de omliggende velden en boerderijen tovert.

Ik ga eerst naar het nabijgelegen Höfn, om daar een wandelingetje te maken in het vissersplaatsje en langsheen de haven. Alles is hier uitgestorven op deze zondagmorgen. Het zicht op de tegenoverliggende bergen in het westen is evenwel prachtig: je ziet de grote ijskap van de Vatnajökull de horizon domineren en in de dalen ervoor komen de gletsjers gracieus naar beneden stromen, opgelicht door de ochtendzon. Van hieruit lijkt het wel alsof ze rechtstreeks in zee uitmonden, maar de gletsjertongen eindigen doorgaans wel een kilometer of tien van de kust.

Tegen de middag rijd ik iets verder naar het oosten en plan een wandeling op het strand van de Vestrahorn. Deze kleine bergketen, met toppen die reiken tot 454 meter hoogte en steile berghellingen, ligt op het schiereiland van Stokksnes. In het oosten verheft zich ook nog de Brunnhorn, die drie pieken heeft en de Batmanberg als bijnaam heeft, omdat het silhouet sprekend lijkt op het bekende Batmanlogo.

Omdat dit privéterrein is, vraagt de eigenaar een kleine vergoeding om er rond te wandelen, maar het uitzicht is er onbetaalbaar. Ik wandel eerst de kaarsrechte weg naar het eind van het schiereiland af, tot aan het radarstation van Stokksnes. De wind is weer helemaal terug, maar gelukkig blijft de hoeveelheid regen beperkt. Aan het eindpunt beuken de golven van de Atlantische Oceaan tegen de hoge rotskust. Hier besef je pas hoe krachtig het geweld van water kan zijn. 

Ik wandel iets terug het zwarte zandstrand vóór de Vestrahorn op. De golven lopen ver uit op het brede strand. De bergen van de Vestrahorn hebben zich ondertussen in een dik wolkendek gehuld. Na een drietal kilometer bereik ik de andere kant van de baai, waar de kust opnieuw rotsachtig wordt. Van hieruit heb je een prachtig zicht op de Brunnhorn. 

De terugtocht verloopt aan de voet van de steile puinhellingen. Ik passeer ook nog een nagemaakt vikingdorp, dat ooit moest dienen als filmset. De film zou uitkomen in 2010, maar werd uiteindelijk nooit gedraaid. De omgeving én de eigenaar zijn evenwel een attractie rijker.

Rond vijf uur ben ik terug aan de auto en ik heb nog een tocht van 130 kilometer voor de boeg. Het wordt snel donker en tegen zeven uur arriveer ik in mijn vertrouwde Berunes aan de Berufjord, waar Ólafur en Anna mij hartelijk ontvangen.

Sjáumst á morgun!

Een prachtige regenboog vormt zich boven de velden en aanpalende boerderijen van het guesthouse Sauðanes, waar ik deze nacht verbleef (Guesthouse Sauðanes, Höfn í Hornafirði, Austurland, Oost-IJsland)

Zicht op de ijskap van de Vatnajökull en de naar beneden stromende gletsjers (Höfn í Hornafirði, Austurland, Oost-IJsland)

Vechtende raven op een verlichtingspaal in Höfn í Hornafirði (Höfn í Hornafirði, Austurland, Oost-IJsland)

   

De zon breekt door op de flanken van de bergen rond Höfn í Hornafirði (ringweg 1 tussen Höfn í Hornafirði en Vestrahorn, Austurland, Oost-IJsland)

Aan de rand van de lagune die het schiereiland van Höfn í Hornafirði omsluit (ringweg 1 tussen Höfn í Hofnafirði en Vestrahorn, Austurland, Oost-IJsland)

Kleine duinen van zwart zand vormen zich op het strand vóór de Vestrahorn (Vestrahorn, Austurland, Oost-IJsland)

Massieve rotsen op het strand van Vestrahorn (Vestrahorn, Austurland, Oost-IJsland)

De drie scherpe spitsen van de Brunnhorn op de achtergrond. Het silhouet van de bergtop doet onwillekeurig denken aan het logo van Batman (Vestrahorn, Austurland, Oost-IJsland)

DAG 31: DOORHEEN HET ECHTE IJS-LAND

                       IJSLANDREIS 2020

24-09-2020 > 31-10-2020

Dag 31: zaterdag 24 oktober 2020

Traject:

Hvoll > Höfn í Hornafirði

Via: Skaftafell-Jökulsarlón

Kilometer auto:

189 km

Kilometer totaal:

4.247 km

Km-teller auto:

111854

Aantal geregistreerde stappen vandaag:

9.055 (6,7 km op 01:35) - totaal: 432.998 (318,5 km op 75:32)

Weer:

's Morgens wisselend bewolkt, overgaand naar zwaar bewolkt weer maar voorlopig droog. In de namiddag toenemend regen en in de vooravond opnieuw hevige stormwind: 5 graden

De dag begint rustig. Het is wat bewolkt, maar de zon probeert doorheen de wolken te breken en het is nagenoeg windstil. De IJslandse weerdienst voorspelt echter later deze dag hevigere weerstoestanden en zendt een waarschuwing code geel uit. In de namiddag zou de wind gaan aantrekken tot stormproporties en ook de regenvlagen komen terug.

Om dit natuurgeweld voor te zijn, ga ik al redelijk vroeg op pad. Ik rijd terug de brede spoelzandvlakte van de Skeiðarársandur over en vervolg mijn weg langsheen de Hvannadalshnúkur, met zijn 2.110 meter de hoogste berg van IJsland en tegelijkertijd deel uitmakend van de vulkaan Öræfajökull, die onder de ijskap van de Vatnajökull ligt verborgen. Volgens de overlevering kende deze vulkaan een grote uitbarsting in 1362 en een iets kleinere in 1727. Alles blijft rustig nu, althans op dit vlak.

De wind begint evenwel fors aan te trekken en ik heb moeite om de auto op de baan te houden. Forse windstoten pogen me van mijn koers te doen afwijken. Ook de zon is nu volledig verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een egaal grijs wolkendek, maar hte blijft voorlopig droog.

Aan het gletsjermeer van Jökulsarlón zou ik een wandeling gaan maken. De parking staat ook op hoogtijdagen afgeladen vol, maar ook hier is er nauwelijks volk te bespeuren, een constante dit jaar. 

De wind heeft gelukkig wat gas teruggenomen, maar waait toch nog stevig door. Vooraleer de hemelsluizen ook opengaan, maak ik van de gelegenheid gebruik om toch nog een wandeling langsheen het gletsjermeer te maken en vervolgens eens op het zwarte zandstrand te gaan. Dit wordt me blijkbaar door de weergoden gegund, maar na een uurtje vinden ze dat het welletjes is geweest. De eerste regendruppels vallen en algauw komt van over de zee een regengordijn mijn kant op en begint de wint weer aan te trekken.

Het is vier uur in de namiddag, maar het lijkt erop dat de duisternis snel zal invallen. Ik rijd verder naar mijn volgende slaapplek in de buurt van Höfn í Hornafirði, één van de belangrijkste plaatsen in het zuidoosten van IJsland en bekend voor zijn kreeftenvangst. Ieder jaar vindt hier op het einde van juni, begin juli het Humarhátið, het kreeftenfestival plaats. Het vissersplaatsje ligt op een schiereiland, ingeklemd tussen de Hornafjörður en de Skarðsfjörður.

Op mijn slaapplek aangekomen, giert de wind in alle kracht en vallen er striemende regenvlagen. Het huis aan de rand van het dorp, kraakt in al zijn voegen en mijn auto beweegt heen en weer door de vele windstoten. De storm blijft aanhouden tot een stuk in de avond, maar na middernacht wordt het eindelijk wat rustiger. Genoeg wind en regen voor vandaag. Ik hoop morgen op wat beter weer.

Sjáumst á morgun!

Filmpje 1

Filmpje 2

Zicht op de 20 kilometer brede gletsjertong van de Skeiðarárjökull en de ervoor liggende spoelzandvlakte (Skeiðaràrsandur, Suðurland, Zuid-IJsland)

Het wandelgebied van het Nationaal Park van Skaftafell ligt ingesloten tussen talloze gletsjertongen, die vanaf de ijskap van de Vatnajökull naar beneden stromen (Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Op de parkeerplaats aan het gletsjermeer van Jökulsarlón: slechts twee Dusters; een oude en een nieuwe (Jökulsarlón, Austurland, Oost-IJsland)

   

Onder de brug van ringweg 1, die de kortste rivier van IJsland overspant: de Jökulsá á Breidamerkursandi. Deze rivier vormt de verbinding tussen het gletsjermeer en de zee en is slechts 1.500 meter lang (Jökulsarlón, Austurland, Oost-IJsland)

IJssculpturen op het zwarte zandstrand aan Jökulsarlón (Jökulsarlón, Austurland, Oost-IJsland)

Zicht op het gletsjermeer vanaf het strand (Jökulsarlón, Austurland, Oost-IJsland)

Op dit moment drijven er niet zoveel ijsbergen rond in het gletsjermeer (Jökulsarlón, Austurland, Oost-IJsland)

Doorheen wind en regen op weg naar Höfn í Hornafirði, de belangrijkste plaats in het zuidoosten van IJsland (ringweg 1 tussen Jökulsarlón en Höfn í Hornafirði, Austurland, Oost-IJsland)

DAG 30: EEN LANGE, NATTE WANDELING IN HET MORSÁRDALUR (SKAFTAFELL)

                      IJSLANDREIS 2020

24-09-2020 > 31-10-2020

Dag 30: vrijdag 23 oktober 2020

Traject:

Hvoll > Hvoll

Via: Skaftafell (Morsárdalur)

Kilometer auto:

93 km

Kilometer totaal:

4.058 km

Km-teller auto:

111665

Aantal geregistreerde stappen vandaag:

32.541 (23,9 km op 05:41) - totaal: 423.943 (311,8 km op 73:57)

Weer:

Eerst wat opklaringen en dan opnieuw zwaar bewolkt met striemende regenbuien en stormachtige wind: 4 graden

Na een nacht met striemende regenvlagen en stormachtige wind is de lucht bij het ochtendkrieken nog steeds egaal grijs. Ik vertrouw mijn verslag van gisteren aan het wereldwijde internet toe en nauwelijks een halfuurtje later breekt de bewolking en komt de zon erdoor. Het landschap krijgt weer kleur.

Aangemoedigd door de weergoden begin ik aan mijn tocht voor vandaag. Het moet één van de langste wandelingen uit mijn verblijf hier op IJsland worden: een tocht van minstens twintig kilometer doorheen het Morsárdalur, een dal dat in het Nationaal Park van Skaftafell ligt.

Ik vertrek met de auto naar het vijftig kilometer oostelijker gelegen Skaftafell en rijd langsheen de statige 688 meter hoge Lómagnúpur, één van de meest gefotografeerde bergen in IJsland. Hierna rijd ik de Skeiðarársandur binnen, 's werelds grootste spoelzandvlakte. Ze is ongeveer 1.300 vierkante kilometer groot en voert het smeltwater af van de machtige Skeiðarárjökull, een breed gletsjerfront van circa 20 kilometer, dat deel uitmaakt van de 8.000 vierkante kilometer grote ijskap van de Vatnajökull, de grootste van IJsland en de tweede grootste van Europa, als je de ijskap van Groenland niet meetelt.

Na een halfuurtje rijden kom ik aan in het bezoekerscentrum van het Nationaal Park van Skaftafell. Er trekt juist een regenvlaag over, die een prachtige regenboog over het machtige landschap van bergen en gletsjers tovert. Op de parking zitten twee IJslandse alpensneeuwhoenders te soezen en ze vliegen helemaal niet weg als ik in de buurt kom.

Ik loop even binnen in het bezoekerscentrum en begin dan aan mijn tien kilometer lange tocht doorheen het Morsárdalur naar het Morsárlón, een gletsjermeer dat aan de voet van de machtige gletsjer Morsárjökull ligt. De wandeling is dan wel heel lang, maar verloopt grotendeels over vlak terrein.

Van over zee is de bewolking weer opgekomen en de zon moet het afleggen tegen de dikke, grijze wolken. Het blijft echter droog en windstil, dus geen probleem denk ik.

Dat verandert als ik na een uurtje stevig doorstappen de eerste regendruppels voel. Ik ben ondertussen over een brug van de Morsá gelopen en vervolg mijn weg doorheen uitgestrekte bosjes van lage berkenstruiken. De regen wordt intenser en hoe dichter ik het gletsjermeer nader, hoe meer de wind zich ook laat gelden. De bergtoppen rond mij kleuren wit door de eerste sneeuw, maar beneden in het dal gutst de regen onophoudelijk uit de hemel.

Ik denk niet aan opgeven, want ik ben nu al  zo dicht genaderd, maar de weergoden doen er nog een schepje bovenop. De wind trekt nog verder aan en de regen blijft maar komen. Ik raak doorweekt als een natte dweil en ook mijn wandelschoenen lopen vol. 

Uiteindelijk bereik ik het gletsjermeer en de erachter gelegen gletsjer. Ik probeer snel wat foto's en een filmpje te maken, maar na een tien minuten moet ik rechtsomkeert maken. Blij dat ik het toch heb gehaald vat ik mijn terugtocht aan, tien kilometer terug naar mijn vertrekpunt. 

Onderweg bedaart het weer enigszins en valt eerst de wind weg en dan stopt het weer met regenen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog een omweggetje te maken naar het Bæjarstaðarskógur, een berkenbos aan de andere kant van het Morsárdalur. Hier groeien de grootste berken uit IJsland. Ze bereiken een hoogte van twaalf meter.

Ondertussen valt er af en toe nog een regenvlaag, maar de wind geeft er gelukkig de brui aan. Juist voordat het donker wordt, zo rond half zes, stap ik met natte kleren en al terug de auto in en rijd zo snel mogelijk terug naar mijn guesthouse. Na een verkwikkende warme douche kan het drogen van de door en door natte kledij beginnen. Vermits ik hier alleen in het guesthouse vertoef, kan ik alles in de strijd gooien: mijn kamer, maar ook de badkamer en het toilet.

Het avondeten smaakt en na nog een beetje te hebben gelezen val ik in een diepe slaap.

Sjáumst á morgun!

Filmpje 1

Filmpje 2

De dag begint beloftevol. Reeds bij het ochtendgloren trekken de regenwolken weg en zijn er mooie opklaringen (Guesthouse Hvoll, Kirkjubæjarklaustur, Suðurland, Zuid-IJsland)

De Lómagnúpur lijkt zo weggelopen te zijn uit de westernfilms. Vandaag tooit hij zich met een wolkenhoedje (Lómagnúpur, ringweg 1 tussen Kirkjubæjarklaustur en Skaftafell, Suðurland, Zuid-IJsland)

De ringweg 1 ligt lijnrecht op de Lómagnúpur (Lómagnúpur, ringweg 1 tussen Kirkjubæjarklaustur en Skaftafell, Suðurland, Zuid-IJsland)

   

Een prachtige regenboog vormt zich bij het naderen van het Nationaal Park van Skaftafell (ringweg 1 in de buurt van Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Twee IJslandse alpensneeuwhoenders, reeds in winterkleed, begroeten me op de parkeerplaats van het Nationaal Park van Skaftafell (Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Een wirwar van takken in de bosjes aan de rand van het Morsárdalur (Morsárdalur, Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Het Morsárlón, een gletsjermeer, met daarachter de machtige gletsjer Morsárjökull (Morsárlón en Morsárjökull, Morsárdalur, Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Op sommige beschutte plaatsen op de grindvlakte van het Morsárdalur zien mossen hun kans schoon om zich te vestigen (Morsárdalur, Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)