DAG 30: EEN LANGE, NATTE WANDELING IN HET MORSÁRDALUR (SKAFTAFELL)

                      IJSLANDREIS 2020

24-09-2020 > 31-10-2020

Dag 30: vrijdag 23 oktober 2020

Traject:

Hvoll > Hvoll

Via: Skaftafell (Morsárdalur)

Kilometer auto:

93 km

Kilometer totaal:

4.058 km

Km-teller auto:

111665

Aantal geregistreerde stappen vandaag:

32.541 (23,9 km op 05:41) - totaal: 423.943 (311,8 km op 73:57)

Weer:

Eerst wat opklaringen en dan opnieuw zwaar bewolkt met striemende regenbuien en stormachtige wind: 4 graden

Na een nacht met striemende regenvlagen en stormachtige wind is de lucht bij het ochtendkrieken nog steeds egaal grijs. Ik vertrouw mijn verslag van gisteren aan het wereldwijde internet toe en nauwelijks een halfuurtje later breekt de bewolking en komt de zon erdoor. Het landschap krijgt weer kleur.

Aangemoedigd door de weergoden begin ik aan mijn tocht voor vandaag. Het moet één van de langste wandelingen uit mijn verblijf hier op IJsland worden: een tocht van minstens twintig kilometer doorheen het Morsárdalur, een dal dat in het Nationaal Park van Skaftafell ligt.

Ik vertrek met de auto naar het vijftig kilometer oostelijker gelegen Skaftafell en rijd langsheen de statige 688 meter hoge Lómagnúpur, één van de meest gefotografeerde bergen in IJsland. Hierna rijd ik de Skeiðarársandur binnen, 's werelds grootste spoelzandvlakte. Ze is ongeveer 1.300 vierkante kilometer groot en voert het smeltwater af van de machtige Skeiðarárjökull, een breed gletsjerfront van circa 20 kilometer, dat deel uitmaakt van de 8.000 vierkante kilometer grote ijskap van de Vatnajökull, de grootste van IJsland en de tweede grootste van Europa, als je de ijskap van Groenland niet meetelt.

Na een halfuurtje rijden kom ik aan in het bezoekerscentrum van het Nationaal Park van Skaftafell. Er trekt juist een regenvlaag over, die een prachtige regenboog over het machtige landschap van bergen en gletsjers tovert. Op de parking zitten twee IJslandse alpensneeuwhoenders te soezen en ze vliegen helemaal niet weg als ik in de buurt kom.

Ik loop even binnen in het bezoekerscentrum en begin dan aan mijn tien kilometer lange tocht doorheen het Morsárdalur naar het Morsárlón, een gletsjermeer dat aan de voet van de machtige gletsjer Morsárjökull ligt. De wandeling is dan wel heel lang, maar verloopt grotendeels over vlak terrein.

Van over zee is de bewolking weer opgekomen en de zon moet het afleggen tegen de dikke, grijze wolken. Het blijft echter droog en windstil, dus geen probleem denk ik.

Dat verandert als ik na een uurtje stevig doorstappen de eerste regendruppels voel. Ik ben ondertussen over een brug van de Morsá gelopen en vervolg mijn weg doorheen uitgestrekte bosjes van lage berkenstruiken. De regen wordt intenser en hoe dichter ik het gletsjermeer nader, hoe meer de wind zich ook laat gelden. De bergtoppen rond mij kleuren wit door de eerste sneeuw, maar beneden in het dal gutst de regen onophoudelijk uit de hemel.

Ik denk niet aan opgeven, want ik ben nu al  zo dicht genaderd, maar de weergoden doen er nog een schepje bovenop. De wind trekt nog verder aan en de regen blijft maar komen. Ik raak doorweekt als een natte dweil en ook mijn wandelschoenen lopen vol. 

Uiteindelijk bereik ik het gletsjermeer en de erachter gelegen gletsjer. Ik probeer snel wat foto's en een filmpje te maken, maar na een tien minuten moet ik rechtsomkeert maken. Blij dat ik het toch heb gehaald vat ik mijn terugtocht aan, tien kilometer terug naar mijn vertrekpunt. 

Onderweg bedaart het weer enigszins en valt eerst de wind weg en dan stopt het weer met regenen. Ik maak van de gelegenheid gebruik om nog een omweggetje te maken naar het Bæjarstaðarskógur, een berkenbos aan de andere kant van het Morsárdalur. Hier groeien de grootste berken uit IJsland. Ze bereiken een hoogte van twaalf meter.

Ondertussen valt er af en toe nog een regenvlaag, maar de wind geeft er gelukkig de brui aan. Juist voordat het donker wordt, zo rond half zes, stap ik met natte kleren en al terug de auto in en rijd zo snel mogelijk terug naar mijn guesthouse. Na een verkwikkende warme douche kan het drogen van de door en door natte kledij beginnen. Vermits ik hier alleen in het guesthouse vertoef, kan ik alles in de strijd gooien: mijn kamer, maar ook de badkamer en het toilet.

Het avondeten smaakt en na nog een beetje te hebben gelezen val ik in een diepe slaap.

Sjáumst á morgun!

Filmpje 1

Filmpje 2

De dag begint beloftevol. Reeds bij het ochtendgloren trekken de regenwolken weg en zijn er mooie opklaringen (Guesthouse Hvoll, Kirkjubæjarklaustur, Suðurland, Zuid-IJsland)

De Lómagnúpur lijkt zo weggelopen te zijn uit de westernfilms. Vandaag tooit hij zich met een wolkenhoedje (Lómagnúpur, ringweg 1 tussen Kirkjubæjarklaustur en Skaftafell, Suðurland, Zuid-IJsland)

De ringweg 1 ligt lijnrecht op de Lómagnúpur (Lómagnúpur, ringweg 1 tussen Kirkjubæjarklaustur en Skaftafell, Suðurland, Zuid-IJsland)

   

Een prachtige regenboog vormt zich bij het naderen van het Nationaal Park van Skaftafell (ringweg 1 in de buurt van Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Twee IJslandse alpensneeuwhoenders, reeds in winterkleed, begroeten me op de parkeerplaats van het Nationaal Park van Skaftafell (Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Een wirwar van takken in de bosjes aan de rand van het Morsárdalur (Morsárdalur, Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Het Morsárlón, een gletsjermeer, met daarachter de machtige gletsjer Morsárjökull (Morsárlón en Morsárjökull, Morsárdalur, Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)

Op sommige beschutte plaatsen op de grindvlakte van het Morsárdalur zien mossen hun kans schoon om zich te vestigen (Morsárdalur, Skaftafell, Austurland, Oost-IJsland)