IJSLANDREIS 2020
24-09-2020 > 31-10-2020
Dag 20: dinsdag 13 oktober 2020
Traject:
Ásbyrgi > Ásbyrgi
Via: Hljóðaklettar-Dettifoss
Kilometer auto:
90 km
Kilometer totaal:
2.594 km
Km-teller auto:
110201
Aantal geregistreerde stappen vandaag:
19.875 (14,6 km op 03:28) - totaal: 224.059 (164,8 km op 39:03)
Weer:
Zonnig, windstil en zacht najaarsweer: 8 graden
Vandaag een prachtige, zonnige dag en ik heb een wandeling gepland naar Hljóðaklettar, een gebied met unieke rotsformaties gelegen in het Nationale Park van Jökulsárgljúfur. Deze kloof is door de 206 kilometer lange rivier Jökulsá á Fjöllum uitgesleten en herbergt heel wat natuurschatten, van vulkanische oorsprong en ook een aantal watervallen, waaronder Dettifoss, de krachtigste waterval van Europa.
Inderdaad, er zijn weer wat extra foto's en filmpjes in het aanbod, want de sfeer van een hele dag samenvatten in negen foto's is op sommige momenten niet haalbaar.
Ik moet niet zolang rijden om het eerste reisdoel van deze dag aan te doen. Vroeger was het een ganse onderneming om tot in Hljóðaklettar te geraken en in de herfst en de winter kon het al helemaal niet, tenzij je vanuit de kloof Ásbyrgi een twaalf kilometer lange wandeling wilde maken. Ondertussen is het kleine, aarden weggetje aan de westzijde van de kloof uitgebouwd tot een volwaardige, verharde tweebaansweg. Ondertussen worden nu ook de toegangswegen naar de bezienswaardigheden volledig uitgebouwd. Het avontuur om er te geraken is er ietsje minder op geworden, maar het is wel makkelijker natuurlijk.
Als ik aankom op één van de parkings aan de rand van het Nationaal Park moet ik me een weg banen tussen bulldozers en trucks die bezig zijn een volledig nieuwe parkeerplaats aan te leggen. De IJslanders verwachten hier ogenschijnlijk nog veel toeristen de volgende jaren. Ik hoop het voor hen. Ik laat de auto achter aan de rand van de werfzone, in de hoop dat ik straks nog weg kan rijden.
Er leidt een wandelpad rechtstreeks naar Rauðhólar, een rode vulkaan die je al van ver in het landschap ziet liggen. De vulkaan bestaat uit rode tefra, een fijn, vulkanisch gesteente. De top van de vulkaan mag je niet meer betreden, want de intense toeristenstroom van de afgelopen jaren heeft zijn tol geëist. Deze vulkaan was ongeveer 11.000 jaar geleden actief en heeft ook geleid tot de vorming van de iets zuidelijk gelegen Hljóðaklettar. Van hieruit zie je het uitgebreide stelsel van basaltformaties goed liggen. Het lijkt bijna op een stad, die volledig in basaltsteen is opgetrokken.
De vorige jaren heb ik de Hljóðaklettar al een keer of twee bezocht, maar een volledige wandeling doorheen het gebied deed ik tot nu toe nog niet. Ik daal af in de wirwar van basaltrotsen en val van de ene verbazing in de andere. Het is ongelofelijk welke vormen en kleurenschakeringen er hier allemaal voorkomen. Ik doe er al snel een drietal uur over om doorheen deze 'vulkanische stad' te wandelen. ook hier zijn er normaal heel wat mensen op de been, maar vandaag heb ik dit mysterieuze rijk helemaal voor mij alleen. Waarschijnlijk uniek!
Na wat genoten te hebben van een picknick met zicht op al dit prachtige natuurschoon, wandel ik terug naar de parking, waar de wegarbeiders mijn auto gelukkig hebben gevrijwaard en ik zonder problemen mijn reis kan verder zetten.
Ik rijd na deze wandeltocht twintig kilometer verder naar de parkeerplaats van Dettifoss, Europa's krachtigste waterval. Dit is één van de hoogtepunten om in IJsland te gaan bekijken en de parkeerplaats staat steeds afgeladen vol. Wat een verschil is er nu! Er staan slechts twee auto's geparkeerd en het is er bijna volmaakt stil. enkel het geluid van een zaagmachine doorbreekt de stilte, want wat verderop zijn werkers bezig met een nieuw sanitair blok neer te zetten. Men verwacht ook hier nog steeds hordes toeristen in het post-coronatijdperk.
Op de korte route naar de Dettifoss en zijn kleinere stroomopwaarts gelegen broer Selfoss kom ik welgeteld vier mensen tegen. Zelfs in 2009, toen ik voor de eerste keer naar IJsland kwam, was er hier nog meer volk op de been. Ik klaag echter niet en geniet van de stilte en het geraas van de Dettifoss en de kleinere Selfoss. De zon gaat geleidelijk aan onder en het wordt weer kouder. Ik zoek de beschutting van de auto op en rijd terug naar mijn guesthouse. Er komt een einde aan deze mooie dag.
Sjáumst á morgun!
Filmpje 1: Rauðhólar
Filmpje 2: Selfoss
Filmpje 3: Dettifoss
De hellingen van Raudhólar bestaan uit rode tefra (vulkanische as). Onderaan de vulkaan vind je basaltformaties die deels zijn weg geërodeerd door de Jökulsá á Fjöllum, met zijn 206 kilometer lengte de tweede langste rivier van IJsland (Rauðhólar, Nationale Park van Jökulsárgljúfur, Norðurland Eystra, Noord-Oost-IJsland)
Even uitrusten op een reusachtige basaltmuur (Hljóðaklettar, Nationale Park van Jökulsárgljúfur, Norðurland Eystra, Noord-Oost-IJsland)
De naam 'Hljóðaklettar' betekent vrij vertaald 'echorotsen'. Door de specifiek vorm van sommige formaties zou het geluid worden terug gekaatst en een echo vormen (Hljóðaklettar, Nationale Park van Jökulsárgljúfur, Norðurland Eystra, Noord-Oost-IJsland)
Een foto geeft niet altijd de realiteit weer, maar deze basaltzuil is toch wel een vijftig meter hoog (Hljóðaklettar, Nationale Park van Jökulsárgljúfur, Norðurland Eystra, Noord-Oost-IJsland)
Zicht op de oevers van de rivier Jökulsá á Fjöllum, die ook hier veel rotsen heeft weggeslagen en bizarre formaties heeft laten staan (Hljóðaklettar, Nationale Park van Jökulsárgljúfur, Norðurland Eystra, Noord-Oost-IJsland)
Op weg naar de Selfoss, de hoogst gelegen waterval in de Jökulsá á Fjöllum en net een kilometer verwijderd van zijn veel grotere broer de Dettifoss (Selfoss, Nationale Park van Jökulsárgljúfur, Norðurland Eystra, Noord-Oost-IJsland)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten