IJSLANDREIS 2020
24-09-2020 > 31-10-2020
Dag 26: maandag 19 oktober 2020
Traject:
Reykjavík > Reykjavík
Via: Vatnleysuströnd-Vogar
Kilometer auto:
82 km
Kilometer totaal:
3.509 km
Km-teller auto:
111116
Aantal geregistreerde stappen vandaag:
17.382 (12,8 km op 03:02) - totaal: 333.251 (245,2 km op 58:07)
Weer:
Aanhoudend zonnig weer en redelijk zacht: 8 graden
De zon is vandaag opnieuw van de partij en ik ga de stad weer in. Vanavond ben ik uitgenodigd bij Ellen en Óli, mijn overburen in Gent, die me zullen laten kennis maken met een wel heel speciaal IJslands gerecht: de skata, maar daarover straks meer.
Ik wandel langsheen het Tjörninmeer in het centrum van de stad. De watervogels genieten van de najaarszon en dat doe ik ook wel een poosje. Daarna ga ik naar de oude havenwijk, waar ik een prachtig zicht heb op de bergen, die de stad omringen. Ik probeer ook een aantal nieuwe wijken te bezoeken waar ik tot nu toe nog niet kwam.
In de vooravond neem ik de auto en rijd dertig kilometer verder naar Vogar, een klein plaatsje ten westen van Reykjavík, op het schiereiland Reykjanes. Hier hebben mijn IJslands-Belgische overburen van Gent hun vaste stek tijdens hun verblijf op IJsland.
Rond half zeven arriveer ik en word hartelijk ontvangen door Ellen en Óli én de kat Mokka. We nemen een aperitiefje en dan is het langverwachte moment aangebroken: het eten van de skata!
Bekend om zijn nogal penetrante geur, is skata een IJslandse winterspecialiteit die bestaat uit gefermenteerde vleet, een roggensoort die doorgaans een grootte van een meter bereikt, maar er zijn ook exemplaren van bijna drie meter gevangen. De gevangen vleet wordt meestal in zand begraven en gedurende 6 maanden gefermenteerd, een proces dat de vis zijn herkenbare ammoniakgeur geeft. In IJsland is deze visspecialiteit lange tijd een onmisbaar onderdeel geweest van de feesttafel voor Þorláksmessa, gevierd op 23 december.
Ik word uitgenodigd om de in water gekookte skata uit de kookpot te halen. De geur is echt penetrant en ik moet er bijna van kokhalzen. Om deze reden koken de IJslanders de skata ook meestal buitenshuis, omdat anders het hele huis stinkt.
Vervolgens nodigt Óli me aan tafel uit en krijg ik een stukje skata voorgezet, gewoon om eens te proberen. Het lijkt een onmogelijke opgave om dit naar binnen te werken; de ammoniakgeur is nu wel heel nadrukkelijk aanwezig. De skata wordt samen met een geprakte aardappel en overgoten met gebakken lamsvet geserveerd. Ik zet mijn verstand en smaakpapillen op nul en neem mijn eerste hap. Het moet gezegd: eigenlijk valt de combinatie nog best mee. Ik waag me zelfs aan een tweede portie. Weer een ritueel erbij dat een echte Viking moet meemaken.
De rest van het diner is gelukkig vertrouwder. Varkens- en paardenvlees worden geserveerd met aardappelen en een witte, gezouten saus, samen met een slaatje.
We babbelen nog wat gezellig na en rond elf uur rijd ik terug naar Reykjavík en val als een blok in slaap. De skata houdt zich koest en pleegt geen aanslag op mijn maag. Houden zo!
Sjáumst á morgun!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten