IJSLANDREIS 2020
24-09-2020 > 31-10-2020
Dag 28: woensdag 21 oktober 2020
Traject:
Skógar > Skógar
Via: Sólheimasandur-Dyrhólaey-Reynisfjara
Kilometer auto:
79 km
Kilometer totaal:
3.790 km
Km-teller auto:
111397
Aantal geregistreerde stappen vandaag:
27.125 (19,9 km op 04:44) - totaal: 378.278 (278,3 km op 65:59)
Weer:
Overwegend bewolkt maar ook af en toe zon: 4 graden
Ik word wakker met zicht op de ijskap van de beroemde vulkaan met de voor velen onuitspreekbare naam: de Eyjafjallajökull. De opkomende zon kleurt de spierwitte ijsmassa dieporanje. Een prachtig zicht om de dag mee te beginnen.
Vandaag ben ik van plan om in de buurt een aantal wandelingen langsheen de kust te maken. Er liggen hier in de buurt uitgestrekte, kilometerslange zandstranden. Het is goed weer, een weinig bewolkt weliswaar, maar er staat nauwelijks wind. Ideaal wandelweer dus.
Ik volg de ringweg in oostelijke richting naar Vík í Mýrdal, het meest zuidelijk gelegen dorpje van IJsland. Onderweg ligt een grote parkeerplaats, die de laatste jaren steevast vol met auto's stond, omdat hier een aantal kilometer verder een vliegtuigwrak van het Amerikaanse leger op de zwarte zandvlakte ligt. Veel fotografen trekken hier naartoe om hun mooiste beelden te schieten.
Nu is de parking nagenoeg leeg, dus ik maak van de gelegenheid gebruik om hier te stoppen en eens een kijkje te gaan nemen. De wandeling naar het wrak neemt algauw een klein uurtje in beslag.
Het vliegtuig was in dienst van het Amerikaanse leger en keerde op 21 november 1973 terug van een bevoorradingsvlucht terug uit het oostelijk gelegen Höfn terug naar de basis in Keflavík. Boven de Sólheimasandur verloor het plots hoogte en het stortte op deze plaats neer. De zeven bemanningsleden overleefden gelukkig allemaal de crash.
De setting is mooi, maar het wrak is door de massale horden toeristen van de laatste jaren besmeurd met graffiti en stickers, wat de ziel van de plek heeft aangetast. Toch blijft het een bevreemdende plek. Ik wandel wat verder naar het nabijgelegen zwarte zandstrand, waar je een zicht hebt op kaap Dyrhólaey, het meest zuidelijk gelegen punt van IJsland.
Het is al na de middag als ik terugkeer naar de auto. Ik rijd verder in oostelijke richting en stop even bij de kaap van Dyrhólaey. In normale jaren staan hier ook massaal auto's op de parkeerplaats, maar ook hier is er bijna niemand te bespeuren. Enkel een IJslands echtpaar die op vakantie is in eigen land geniet ook van de prachtige vérgezichten.
De laatste etappe is het zwarte zandstrand van Reynisfjara, ongeveer tien kilometer vóór Vík. Dit strand is de laatste jaren bezocht door massa's toeristen, maar ook hier weer bijna niemand te zien; enkel een paar IJslanders uit de buurt genieten van de rust.
Het is laagwater en de zee is heel kalm. Meestal moet je hier opletten van reusachtige golven, de zogenaamd 'killer waves', die al menig argeloze toerist de zee hebben ingesleurd, soms met fatale afloop. Nu is het strand evenwel zeer breed en kan ik ter hoogte van de Reynisdrangar, een bizarre reeks rotsformaties vóór de kust voorbij de smalle strook die meestal onder water staat naar het nabijgelegen strandje. Vanaf hier zie je de rotsformaties, waarvan de hoogste 66 meter is, uit een andere hoek en zie je Vík liggen. Het is ook een nieuw beeld voor mij.
Rond vier uur begin ook nog aan een twee uur durende wandeling over het uitgestrekte zwarte zandstrand in de richting van kaap Dyrhólaey. De zon gaat geleidelijk onder, maar een mooie zonsondergang wordt het niet. Wolken aan de horizon kondigen een weersverandering aan, niet in goede zin. Vanaf morgen wordt regen en meer wind voorspeld.
Ik keer terug om en aan de rand van de lagune achter het strand van Reynisfjara hoor ik de aantrekkende wind een geluid van brekend glas maken. Het zijn kleine ijsschilfers, die door de wind samen kruien aan de oever van de lagune en een ijslaagje vormen. Een mooi zicht.
Ik rijd opnieuw naar het westen en zoek de beschutting op van mijn comfortabele guesthouse in Skógar.
Sjáumst á morgun!
Filmpje 1
Filmpje 2
Filmpje 3
Zicht vanuit mijn slaapkamer. Rechts de Skógafoss en boven de heuvels torent de ijskap van de Eyjafjallajökull in de opkomende zon uit (Guesthouse Skógar, Skógar, Suðurland, Zuid-IJsland)
Dit vliegtuig van het Amerikaanse leger stortte in november 1973 neer op de zwarte zandvlakte van de Sólheimasandur. De zeven bemanningsleden overleefden het ongeval wonderwel (Sólheimasandur, Suðurland, Zuid-IJsland)
Basaltboog op de zuidpunt van IJsland. In de verte zie je de rotsformaties van Reynisdrangar (Dyrhólaey, Suðurland, Zuid-IJsland)
Een basaltgrot op het strand van Reynisfjara. Het is waarschijnlijk de meest gefotografeerde in IJsland (Reynisfjara, Suðurland, Zuid-IJsland)
Zicht vanaf het strand van Reynisfjara op de kaap van Dyrhólaey, het meest zuidelijk gelegen punt van IJsland (Reynisfjara, Suðurland, Zuid-IJsland)
Poseren aan de massieve basaltpilaren in Reynisfjara (Reynisfjara, Suðurland, Zuid-IJsland)
Vegetatie in herfstkleur op het zwarte strand van Reynisfjara (Reynisfjara, Suðurland, Zuid-IJsland)
Op het wateroppervlak van de lagune achter het strand van Reynisfjara begint zich tijdens de nacht ijs te vormen. De wind stuwt de kleine ijsschotsen bij elkaar op de oever (Reynisfjara, Suðurland, Zuid-IJsland)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten