IJSLANDREIS 2021
23-09-2021 > 01-11-2021
Dag 11: zondag 3 oktober 2021
Traject:
Stafafell -> Stafafell
Via: Hvannagil (wandeling)
Kilometer auto:
0 km
Kilometer totaal:
1.592 km
Km-teller auto:
006715
Aantal geregistreerde stappen vandaag:
25.455 (18,7 km op 04:27) - totaal: 135.155 (99,3 km op 23:34)
Weer:
Zwaar bewolkt met regenvlagen. In de namiddag iets droger maar nog steeds af en toe wat lichte regen. 's Avonds opnieuw winderig: 7 graden
Ik had vanmorgen mijn ogen nog niet open en ik wist reeds dat het weer vandaag niet echt een hoogvlieger zou worden. Het was weliswaar nog droog, maar een dreigende lucht liet niets aan de verbeelding over: het zou vandaag wel eens kunnen regenen. Niettemin was ik van plan om vandaag een wandeling te maken naar een voor mij nog volstrekt onbekend gebied: Hvannagil, een ryolietkloof (ryoliet = een vulkanisch stollingsgesteente. Door de minerale samenstelling is ryoliet veelal licht van kleur. Ook kan deze kleur variëren, van wit via roze tot lichtgroen aan toe. Ryoliet heeft als het maar een sprankje licht ontvangt een zeer heldere kleur in het landschap, soms zelfs zo helder dat het lijkt alsof het licht uitzendt. Tot daar de wetenschappelijke uitleg.
Rond 11 uur vertrok ik vanuit mijn vakantiehuisje de omliggende heuvels in. De eerste druppels begonnen te vallen en na een halfuurtje wandelen was ik al redelijk nat. Ik had voor de wandeling in een plaatselijk tijdschriftje volgende informatie meegekregen:
'...Een vier tot vijf uur durende dagwandeling vanuit Stafafell brengt je naar Hvannagil, een kleurrijke ryolietkloof aan de oostelijke oever van de rivier Jökulsá í Lóni. Het pad van Stafafell naar de rand van de kloof is gemarkeerd door houten stokken (maar sommige ontbreken...). De wandeling begint achter het pension en de kerk. Een onverharde weg leidt naar een klein kippenhok. Volg vanaf daar het schapenpad naar de top van de heuvel, klim over het hek en blijf het pad volgen tot je bij de prachtige Hvannagil (= "angelica canyon") komt. Volg het steile pad dat naar beneden de kloof in leidt en loop dan langs de rivier naar de monding van de kloof. Waarschijnlijk zult u een of twee keer de rivier moeten oversteken. Volg daarna de onverharde weg door het recreatiegebied langs de rivier de Jökulsá terug naar Stafafell...'
Het schapenpad over de heuvels was uiteindelijk hier en daar bijna dichtgegroeid met naar IJslandse normen uit de kluiten gewassen berkenbomen. Met het regenweer schuurden de takken langsheen mijn broek, die binnen de kortste keren doornat was. Af en toe kwam ik kleine kuddes schapen tegen, die eerst nieuwsgierig keken, maar uiteindelijk op de vlucht sloegen. De regen werd intenser maar de wolken bleven op redelijk grote hoogte hangen, waardoor ik gelukkig nog wat van het omliggende landschap kon zien.
Na twee uren wandelen kwam ik aan op het bovenste deel van de Hvannagilkloof. Het uitzicht was werkelijk adembenemend. Een kleine bergrivier had door de jaren heen deze vallei in de omliggende ryolietbergen volledig uitgehold en tal van vulkanische formaties bloot gelegd. Met dit uitzicht voor me nam ik een lunchpauze. Ondertussen was het ook gestopt met regenen.
Hierna ging ik het steile bergpad over de puinhellingen naar beneden en kwam ik op de bodem van kloof terecht. Ook hier werd je overweldigd door tal van gesteenteformaties, de enige nog grilliger dan de andere. Het riviertje was door de regen redelijk breed en ik moest het verschillende keren kruisen. Gelukkig had ik in mijn rugzak mijn laarzen mee, maar natuurlijk probeerde ik het eerst zomaar eens en dat leverde me een paar natte bergschoenen en dito kousen op. Dan heb ik toch maar de droge laarzen aangetrokken en zo kon ik zonder problemen van de ene kant naar de andere kant van het riviertje waden.
Op het einde van de kloof kwam ik aan bij de oevers van de rivier Jökulsá í Lóni. Er bleek hier ook een parking te liggen van waaruit je met de wagen naar het begin van de kloof kon rijden. Ik was echter blij met mijn avontuurlijke wandeling. Niettemin is het goed om weten dat je ook deze weg kunt gebruiken. In de omgeving hier staat het trouwens vol met zomerhuisjes, die de IJslanders hier aan de oevers van de rivier hebben gebouwd.
Ik volgde de toegangsweg terug naar de ringweg 1, waar ik rond 18 uur in mijn vakantiehuisje aankwam, moe maar tevreden van deze prachtige maar deels natte dag.
Sjáumst á morgun!
Het pad loopt eerst door heuvelachtig gebied, bedekt met lage berkenbosjes. In de verte ligt het stroomgebied van de rivier Jökulsá í Lóni (Stafafell, Austurland, Oost-IJsland)
Een eerste blik op het bovenste gedeelte van de ryolietvallei. Zelfs in het regenachtige weer lichten de kleuren van dit gesteente fel op (Hvannagil, Austurland, Oost-IJsland)
Zicht op de benedendeel van de kloof (Hvannagil, Austurland, Oost-IJsland)
f
fOp weg via een smal pad op de puinhellingen naar de bodem van de kloof (Hvannagil, Austurland, Oost-IJsland)
Talrijke geologische formaties zijn er te zien in de kloof (Hvannagil, Austurland, Oost-IJsland)
Hier en daar vinden lage berken nog de mogelijkheid om in de beschutte kloof te groeien (Hvannagil, Austurland, Oost-IJsland)
Aan het einde van de kloof mondt het bergriviertje, dat zoveel moois heeft blootgelegd, uit in de rivier Jökulsá í Lóni (Hvannagil, Austurland, Oost-IJsland)
Aan de oevers van de Jökulsá í Lóni: afwisselend strekken zich honderden meters lange grindbedden uit, doorsneden door de talrijke rivierarmen. Aan de oevers staan hier en daar ook nog steeds lavaformaties (Jökulsá í Lóni, Stafafell, Austurland, Oost-IJsland)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten