dag 4: zaterdag 4 juni 2011

		IJSLANDREIS 2011 01-06-2011 > 04-07-2011
Dag 04: zaterdag 4 juni 2011
Traject:	Skagen > volle zee
Via:	Skagen (stop)-Hirtshals (stop)
Kilometer auto:	56 km
Kilometer totaal:	1.463 km
Km-teller auto:	109.154
Weer:	Zonnig en zomers, maar frisse wind, 22 graden

Na een ontstellend rustige nacht (geen luidruchtige gepensioneerden, geen schreeuwende kinderen en geen kussen in mijn nek) werd ik iets voor 8 uur wakker. Kurt was blijkbaar al opgestaan want de tent was reeds open en ik besloot me dan ook maar tot de groep vertikaal staande medemensen aan te sluiten.

Het weer was weer zonder uitzondering zomers en zonnig. Hopelijk was dit niet de laatste zonnige ochtend die we de komende weken mochten beleven.

Vandaag moesten we niet echt heel ver rijden, want Hirtshals, de haven waar we op de Norröna (het schip dat ons naar IJsland brengt) moeten inschepen, ligt nauwelijks vijftig kilometer verder.   

Vooraleer het zover was brachten we nog een bezoekje aan Skagen, een uiterst pittoresk havenstadje, waar de gevels van de meeste woningen in een okergele leur zijn geschilderd. In het haventje heerste een drukte van een zeilregatta die het stadje aandeed.  

Tegen 11 uur kwamen we aan in Hirtshals. Aangezien we pas rond 13 uur ons in de haventerminal moesten aanbieden hadden we nog ruim twee uur om het havenstadje te verkennen. We maakten een wandeling naar de vuurtoren die de knik in de noordelijke kustlijn van het Deense noordelijke schiereiland markeert om daarna terug richting centrum te wandelen. Het strand ligt hier bezaaid met allerlei bunkers van WO II, wat wijst op de strategisch belangrijke plaats die dit gebied tijdens de oorlog heeft ingenomen.

In het stadje hebben we nog snel onze hongerige maag met een hamburger gevuld en dan zijn we begonnen met operatie ‘skibak’. Om de bijkomende taks van 125 euro in surplus voor voertuigen hoger dan 1,90 meter te ontlopen moesten we de skibox van de auto verwijderen en hem in de auto zelf steken. Een werkje dat ik natuurlijk al thuis had uitgeprobeerd. Het had heel wat voeten in de aarde om de bagage opnieuw te ordenen, maar het is toch de moeite waard. Een half uurtje later was de zaak geklonken en konden we met een 30 cm minder hoog vehikel naar de terminal rijden. We waren daar trouwens niet alleen: een hele rij auto’s, caravans en trailers stond eveneens in de rij aan te schuiven. 

Het duurde een tijdje eer we de boot op mochten rijden, maar om 15 uur was het dan zover. We verlieten het Deense vasteland en verruilen voor de komende drie dagen de rustige vastheid van het land voor de woeligheid van de zee. Hopelijk loopt dat goed af. De traditionele volksverhuis richting kajuit hebben we in twee keer afgehaspeld. Het leek er meer op alsof we begonnen aan een cruise van drie weken in plaats van een overtocht van drie dagen.

Rond 16.30 uur werden de trossen van de Norröna los gegooid, niet nadat er nog talloze tralers in het ruim werden bijgereden. Het schip voer traag de haven uit, steeds een plechtig moment.  

Na de boot wat te hebben verkend schreven we ons in voor ons eerste buffet voor die avond. Na de gebruikelijke aperitief  gingen we naar het buffetrestaurant. We hadden vanaf ons tafeltje zicht op de ondertussen verschenen Noorse zuidkust, die traag aan de horizon voorbijschoof.  We deden ons tegoed  aan de verschillende vis- en vleesgerechten en genoten van een prachtige zonsondergang.  Na afgerekend te hebben zag ik tot mijn stomme verbazing dat ik enkel de drank had betaald. Ik had gedacht dat we aan de uitgang nog eens moesten het eten betalen, maar de dame aan de kassa wenste ons vriendelijk goedenacht. Ik heb maar niet verder aangedrongen. Onverwacht hadden we dus een gratis etentje aangeboden gekregen van de kapitein, maar of hij dat zelf weet? Onnodig te zeggen dat we morgenavond een andere eetgelegenheid op het schip zullen opzoeken J.

Met een goed gevuld buikje kropen we voor de eerste keer in vier dagen opnieuw in een volwaardig bed. Hopelijk beleven we een rustige eerste nacht op de Norröna.

Slaapwel en tot morgen.