DAG 1: IJSLAND #4: DE EERSTE RIT NAAR HET NOORDEN

		IJSLANDREIS 2012 06-09-2012 > 07-10-2012
Dag 1: donderdag 6 september 2012
Traject:	Gent (B) > Flensburg (D)
Via:	Antwerpen-Breda-Utrecht-Apeldoorn-Deventer-Enschede-Osnabrück-Bremen-Hamburg
Kilometer auto:	806,5 km
Kilometer totaal:	806,5 km
Km-teller auto:	117.421
Kilometer fiets:	19,4 km
Kilometer totaal:	19,4 km
Km-teller fiets:	1.273,4
Weer:	Overwegen bewolkt weer met af en toe een streepje zon, 18 graden

 

DAG 1: IJSLAND # 4: DE EERSTE RIT NAAR HET HOGE NOORDEN

Vanmorgen was het reeds vroeg dag in de Grensstraat 159. Reeds om 5 uur werd ik gewekt door brullende tijgers (in mijn droom) maar het bleken de lieve straatkatten te zijn die het nodig vonden om op dit ontiegelijk uur een robbertje te vechten in mijn voortuin, door sommigen smalend het Krügerpark genoemd. Enfin, weten die beesten veel.

Ik probeerde het opstaan nog wat uit te stellen, maar ik kon de slaap niet meer vatten. Immers, deze donderdag was niet zomaar een doordeweekse dag  in een doordemaandse week,neen. Vandaag immers begon mijn vierde expeditie naar het land van sneeuw en ijs, vulkanen en lavavelden, pruttelende modderputten en geisers. Inderdaad: het werd weer eens tijd om naar IJsland te gaan. Voor de verandering gebeurt het een keer niet in juni, maar in september, en dat zal een groot verschil maken tegenover de vorige edities. In deze tijd van het jaar is de zomer daar praktisch voorbij en zal de herfst zijn kleurenpallet op het landschap hebben gelegd. Het zal ook niet meer 24 uur per dag licht zijn, dus voor de eerste keer zal ik IJsland ook eens in het donker mogen aanschouwen (indien er iets te zien is natuurlijk). September is ook de maand waarin het eerste noorderlicht zich weer laat zien. Ik hoop nu eindelijk eens getuige te mogen zijn van dit wonderlijke magische lichtspel van moeder Natuur.

Voor het zover is, moesten er toch nog heel wat zaken in de Volkswagen Lupo (hierna dikwijls de ‘kikker’ genoemd) worden ingeladen. Gisterenavond was het er immers niet meer van gekomen, want ik was nog op een etentje gevraagd bij mijn toekomstige reisgenoten Lies, Annie, Jacqueline en Jan, die mij binnen twee weken op 20 september in IJsland voor tien dagen zullen vervoegen. Andy, onze Mexicaanse Belg (of Belgische Mexicaan) was ook van de partij en het werd een gezellige avond, overgoten met (Mexicaanse) specialiteiten zoals tequila en ander lekkers.

Gelukkig ben ik zonder houten kop rond 6 uur opgestaan en begonnen met het inladen van alle reisbenodigdheden. De vouwfiets had al een plaatsje gekregen in de koffer en nu was het de kunst om alle resterende materiaal ook  in de ‘vrachtruimte’ te krijgen. Sinds dit jaar torst de ‘kikker’ ook een grote box mee op zijn dak, zodat daar ook heel wat gerief (en ook toekomstige inkopen van de familie Demeyer-Van Vlaenderen J) in te stouwen. Niettemin, ik heb geleerd van de roemloze ondergang van de fun-box vorig jaar (die zoals u zich als aandachtige lezer nog wel herinnert ten prooi viel aan de wraak van de IJslandse Snorri Sturluson nadat we het te bont hadden gemaakt in zijn kerk) en er lagen ook twee stevige spanbanden klaar die het geheel moet beschermen tegen de IJslandse weergoden.

Na een laatste inspectie van mijn hebben en houden vertrok ik rond 9 uur uit onze fiere Gentse stede. Het was zoals steeds bijzonder druk op de E17 en in Antwerpen, maar ik geraakte toch zonder enig probleem en zonder files doorheen de Sinjorenstad. Als snel was ik de Nederlandse grens over en tegen de middag kwam ook Duitsland in zicht. Ik deed mijn reputatie om bijna nooit te stoppen alle eer aan en na een korte stop voor benzine te tanken en een tweede stop rond de middag om mijzelf te laven was ik rond 18 uur in Flensburg, een prachtige havenstad in het noorden van Duitsland tegen de Deense grens. Ik had gereserveerd in de plaatselijke jeugdherberg in de buurt van het stadion, waar er voor de verandering nu eens wel veel jongeren zitten. Nadat ik mijn mooie en nette eenpersoonskamer had betrokken ontvluchtte ik snel het rumoerige etablissement en ik ging met de fiets het centrum van de stad verkennen. Honger en dorst dreven mij eerst naar een Grieks restaurant, waar –zoals het een ‘gewoontebeeste’ betaamt- ik al een tweetal keer had gegeten bij een vorig bezoek. Na het vullen van de inwendige mens ging ik op de fiets de winkelstraten en de mooie voorsteden van Flensburg gaan verkennen. Het was nauwelijks half negen en het werd door het sombere weer algauw pikdonker. Mijn led-lampjes snakten naar wat energie en voor alle veiligheid en om de Duitse arm der wet te ontlopen, stopte ik bij de plaatselijke Lidl, die zomaar eventjes tot 21 uur open was. Ze hadden daar de nodige nieuwe batterijen te koop en met de nieuwe herwonnen energie reed ik als een knipperende kerstboom terug naar de jeugdherberg, die ik vóór 22 uur moest zien te bereiken, want daarna gingen de deuren onherroepelijk dicht. Je kon nog wel tegen een waarborg van 20 euro een sleutel krijgen, maar dat vond ik nu wel teveel van het goede. Edoch, bijna was mijn krenterigheid mij noodlottig geworden, want ik presteerde het om op de terugweg toch nog verloren te rijden (ik weet het, het lijkt heel onwaarschijnlijk, maar toch gebeurde het). Gelukkig liet mijn oriënteringsvermogen me niet in de steek en tien minuten voor sluitingstijd kwam ik toch op de juiste plek aan.

Binnengekomen was het hier nog volop ambiance, maar rond 22.15 uur gingen de snaveltjes hier toch onherroepelijk ook dicht.

Voila, ondertussen is het geluid van al dat jeugdig geweld boven mijn hoofd verstomd en zal ik ongetwijfeld snel de slaap te pakken krijgen. Buiten is het hier krachtig beginnen waaien. Hopelijk is het weer morgen wat kleurrijker.

Slaap zacht en tot morgen met nieuwe avonturen

Sven