DAG 21: SNORRI OPNIEUW UITGEDAAGD

		IJSLANDREIS 2012 06-09-2012 > 07-10-2012
Dag 21: woensdag 26 september 2012
Traject:	Grundarfjördur > Reykjavík
Via:	Ólafsvik-Hellissandur-Arnarstapi-Grundarfjördur-Stykkisholmur
Kilometer auto:	300 km
Kilometer totaal:	4.883,4 km
Km-teller auto:	120.971
Weer:	In de voormiddag regenbuien met opklaringen, in de namiddag betrokken met wat regen, 8 graden

DAG 21: SNORRI OPNIEUW UITGEDAAGD

Vandaag was er één jarig van ons gezelschap. Jawel, ondergetekende mocht op deze 26-ste september 45 kaarsjes uitblazen. Tijdens het ontbijt werd ik op gepaste wijze verrast door de rest van de bende. Het weer deed ook een duit in het zakje en vormde buiten een prachtige regenboog in de fjord van Grundarfjördur. 

Na het feestelijk ontbijt laadden we onze twee bolides en trokken in de richting van Borgarnes, de stad die de poort vormde naar het schiereiland van Snaefellsness. Onderweg stopten we bij de basaltmuur van Gerduberg, een indrukwekkende hoge muur van basaltzuilen, die wel honderden meters in het landschap doorliepen. Vorig jaar hielden we op deze plaats nog een gezapige picknick in volle zon, maar nu was het te nat en te winderig om hier lang te blijven.

We reden verder terug naar Borgarnes, waar we rond de middag  aankwamen. De honger begon alweer te knagen en we hielden halt in het restaurant van ‘The Settlement Centre’, een permanente tentoonstelling over de kolonisatie van IJsland, dat onderdag vindt in een prachtig gerestaureerd voormalig pakhuis.     

Na middag trokken we de vallei van Reykholt in, waar de rivier de Hvitá stroomt. Oplettende lezers zullen opmerken dat we al eens aan de rand van de Hvitá hebben gestaan toen we de Gulfoss, één van de mooiste watervallen in IJsland, hebben bezocht, maar dit is een andere rivier. Blijkbaar hadden de IJslanders niet veel inspiratie bij het benamen van hun rivieren. Ook bij plaatsnamen zien we hier dikwijls dezelfde namen verschijnen.

In en aan de rivier liggen twee prachtige watervallen, die met hun gletsjerblauw water een prachtig contrast vormen met de herfstige kleurenpracht, die hier in het binnenland stilaan de overhand krijgt. Het gaat enerzijds om de Hraunfossar, eigenlijk een reeks kleinere watervallen, die vanonder de lavalagen van het lavaveld Hallmundarhraun de Hvitá instromen. Anderzijds wurmt de rivier zich door een nauwe doorgang in de rotslagen en vormt daar de Barnafoss (vrij vertaald ‘kinderwaterval’. Aan deze waterval is een legende verbonden. Er is immers boven de waterval een natuurlijke stenen brug, die werd gebruikt door de mensen uit de omgeving toen ze naar de kerk gingen. De legende wil dat er op een bepaald moment twee kinderen van de brug zijn afgevallen en verdronken. De moeder zou daarop uit wraak de brug hebben vernietigd. Niettemin is er nog steeds een natuurlijke overspanning aanwezig.

Het begon weer wat te regenen en we keerden terug in de richting van Borgarnes, evenwel niet zonder te stoppen op de plek waar vorig jaar onze skibox roemloos aan zijn einde kwam (zie verslagen van vorig jaar op deze blogspot). Na een ingetogen moment trokken we verder en hielden halt in Reykholt, waar we opnieuw de kerk van Snorri Sturluson, IJslandse bekendste sagaschrijver, bezochten. Vorig jaar namen we hier nog een compilatie op van bekende liedjes met Lies en Annie aan het orgel en de befaamde Catharina als operazangeres. Nu hadden we een nieuwe bezetting, met Jacqueline en Lies aan het orgel en Jan als bariton die een Gentse schlager ten gehore bracht. Wie nieuwsgierig is naar het resultaat van deze opname kan terecht op de blogspot van Lies: wulderwig.blogspot.com

Nadat we uitgezongen waren reden we recht naar Reykjavík, via de 6 kilometer lange tunnel onder de Hvalfjordur (de Walvisbaai). We betrokken twee studio’s pal in het centrum van deze noordelijkste hoofdstad ter wereld, aan de –o ironie- Skolastraeti, de Schoolstraat. Ons moderne optrekje met badkamer in keienbed en –muren is slechts twee stappen verwijderd van de Laugavegur, de belangrijkste winkelstraat van Reykjavík. Dat belooft morgen een dure dag te worden voor de shoppers onder ons gezelschap.

We sloten uiteindelijk de dag feestelijk af met een rijkelijk visbuffet en kropen moe maar voldaan in ons bed.

Slaapwel en tot morgen

Lies, Annie, Jacqueline, Jan en verslaggever Sven