DAG 9: EEN GRIJZE NATTE DAG IN AKUREYRI

		IJSLANDREIS 2012 06-09-2012 > 07-10-2012
Dag 9: vrijdag 14 september 2012
Traject:	Húsavík > Akureyri
Via:	Vikurskard
Kilometer auto:	89,0 km
Kilometer totaal:	2.060,2 km
Km-teller auto:	118.658
Kilometer fiets:	0,0 km
Kilometer totaal:	92,5 km
Km-teller fiets:	1.346,5
Weer:	Grijs weer met alle variaties op het thema ‘regen’, nauwelijks 3 graden

DAG 9:  EEN GRIJZE NATTE DAG IN AKUREYRI

 

       

Gisterenavond laat hoorde ik nog de regen in bakken uit de hemel vallen op het metalen golfplatendak van de jeugdherberg in Húsavík. Vanmorgen was er geen getokkel meer te horen, maar de grijze lucht was niet ingeruild voor een blauw kleurtje, wel integendeel. En dat de nattigheid achterwege zou zijn gebleven, dat was ook maar schijn. Er viel buiten een malse motregen die alles en iedereen binnen de kortste keren door en door nat maakte.

Enfin, ik verloor de moed niet en ontbeet in het bonte gezelschap van Amerikanen, Australiërs, de smakkende/slurpende Japanezen van gisteren en Fransen. In zo’n jeugdherberg komt toch doorgaans een aanzienlijk deel van de aardbol bij elkaar.

Na alles te hebben ingeladen reed ik naar het 75 kilometer verder gelegen Akureyri. Normaal had ik gepland om van daaruit met een vliegtuigje naar het voor de noordelijke kust gelegen eiland Grimsey te vliegen en daar twee dagen te verblijven, maar ik zag het echt niet zitten om daar in de mist en de regen op de poolcirkel te vertoeven, want die loopt daar dwars door het eiland. De planning van de reis werd dus even herschreven.

Ik reed dus naar het centrum van Akureyri, de tweede grootste stad van IJsland, na de hoofdstad Reykjavik. De stad heeft ongeveer 17.000 inwoners, wat niet groter is dan een gemiddelde gemeente bij ons, maar dus naar IJslandse normen reusachtig is, als je weet dat sommige gehuchtjes (stadjes kan je ze bezwaarlijk noemen) dikwijls niet meer dan 100 inwoners tellen.

Ik ging eerst naar de jeugdherberg informeren of ik nog twee bijkomende nachten voorafgaand aan mijn eigenlijke reservatie van nu zondag kon bijnemen. Dit was helemaal geen probleem en ik betrek dus nu voor drie nachten een klein knus kamertje met bureau op het gelijkvloers, met zicht op de ringweg van de stad, inclusief inkoopcentrum en dito benzinestation, een ongewone verschijning in IJsland. Er is hier ook mogelijkheid om aan te sluiten op het internet, waardoor jullie het eerste teken van leven van ondergetekende zullen hebben gemerkt. Ik zette eerst al mijn voorgaande dagverslagen op mijn blog en checkte mijn mails, wat toch direct twee uren in beslag nam.

Rond 15 uur ging ik dan te voet de stad in. De regen was ondertussen weer intenser geworden en de omringende bergen kregen op hun toppen wederom wat poedersuiker gestrooid. Een thermometer in de stad gaf aan dat het slechts 3 graden was. Ik heb al warmere septemberdagen meegemaakt. Ik werd in één van de grootste boekhandels van de stad ingejaagd (alhoewel dit bij mooi weer allicht ook zou gebeuren) en vertoefde er bij een goede kop koffie een tijdlang tussen de boeken.

Een uurtje later ging ik verder naar het oude deel van de stad, waar ook de oudste huizen staan. De stad heeft geïnvesteerd in een mooi aangelegd parcours, dat volledig is bewegwijzerd. Voor nagenoeg elk huis wordt de geschiedenis beschreven, gaande van het bouwjaar en de functie die het gebouw vroeger vervulde.

Ik passeerde een winkeltje waar ze ijs verkochten en ondanks de koude had ik er echt zin in. Zo liep ik bij 3 graden op straat te likken aan een cornetto. Voordeel bij dit weer is dat je ijsje nauwelijks of niet smelt, dus je kan er in principe uren mee doorgaan.

Na een flinke wandeling van toch wel een tweetal uren keerde ik terug naar het centrum waar ik in het gezellige restaurant Bautínn (sommige mensen zouden mij wel eens als een ‘gewoontebeeste’ kunnen bestempelen, nietwaar Kurt?) plaats nam voor een uitgebreid diner.

Uiteindelijk kwam ik na het eten terug op de plaats waar ik vanmiddag mijn ronde in de stad begonnen was. Je raadt het nooit: jawel, in de boekhandel. Wat een luxe: die boekenwinkels zijn hier zo maar eventjes open tot 22 uur, zondag inbegrepen. Zover liet ik het evenwel niet komen en na een halfuurtje lezen ging ik naar buiten waar ondertussen de duisternis was ingevallen. De regen was eindelijk weggetrokken maar alles lag er nog doornat bij.      

Voila. Ik heb mijn huiswerk voor vandaag alweer beëindigd, maar ik ga het pas morgen aan internet toevertrouwen, want ik zie dat het bij jullie in België al een eindje na 1 uur is, dus ik veronderstel dat niet veel volgers onder jullie dit nu al zullen lezen.

Ik kruip ook maar eens in mijn slaapzak, in de stille hoop dat morgen een zonnestraal mij wakker zal maken (alhoewel die moeilijk zal gaan, want het raam geeft uit op het westen). 

Slaapwel en tot morgen.

Sven