DAG 3: KRONIEK VAN EEN AANGEKONDIGDE STORM

		IJSLANDREIS 2012 06-09-2012 > 07-10-2012
Dag 3: zaterdag 8 september 2012
Traject:	Skagen (DK) > volle zee
Via:	Hirtshals
Kilometer auto:	48,5 km
Kilometer totaal:	1.261,3 km
Km-teller auto:	117.877
Kilometer fiets:	3,4 km
Kilometer totaal:	36,3 km
Km-teller fiets:	1.290,3
Weer:	zonnig weer maar nog steeds erg stormachtig. In de namiddag op zee toenemend bewolkt.

 

DAG 3:

KRONIEK VAN EEN AANGEKONDIGDE STORM!

De zon scheen vanmorgen uitnodigend binnen in mijn kamer, maar toen ik naar buiten keek verraadden de rondzwiepende takken van de pijnbomen in de tuin van de jeugdherberg dat de wind nog steeds nadrukkelijk aanwezig was. Ook de weinige wolken aan de verder staalblauwe hemel trokken in sneltreinvaart voorbij. Ik liet het niet aan mijn hart komen en na een verkwikkende douche trok ik naar het ontbijtbuffet. Ditmaal geen jongeren in de eetzaal, maar wel integendeel bleek het koor dat gisteren nog een oefenconcert ten beste gaf te bestaan uit oude knarren die de leeftijd om korting te krijgen in een jeugdherberg reeds ver overschreden had.  

Omdat ik pas rond de middag in het 40 kilometer verder gelegen Hirtshals moest zijn om in te schepen op de Norröna trok ik met de fiets naar het centrum van Skagen, waar de vele geel en baksteenrode villaatjes prachtig tot hun recht kwamen in de ochtendzon. Het was nog heel rustig in de straten maar dat veranderde vlug toen de plaatselijke middenstand haar winkeltjes rond 10 uur één voor één opende. Rond 11 uur kon je bijna op de koppen lopen van de Denen die ongetwijfeld hier hun weekendje aan zee kwamen doorbrengen.

Ik deed nog wat inkopen in de plaatselijke supermarkt, waar ik had gezien dat ze fietsbanden van 20 inch verkochten. Na nog eens terug buiten mijn vouwfiets gecheckt te hebben besloot ik me er een paar te kopen, want in IJsland vind je niet zo direct achter elke straathoek (als er al straten zijn) een fietswinkel waar ze zulke maten van fietsbanden verkopen. Je kan immers maar beter op alles voorbereid zijn en alhoewel ik een reparatieset in mijn bagage heb zitten zijn twee nieuwe reserve binnenbanden geen overbodige luxe op de grindwegen in IJsland.

Eenmaal terug in de jeugdherberg verzamelde ik al de reisbenodigdheden voor de drie dagen durende overtocht naar IJsland. In mijn handige rollende plooibox die ik voor dit doel heb aangeschaft kon ik alles kwijt.

Rond 12.30 uur reed ik verder in de richting van Hirtshals. Net als gisteren moest ik het stuur weer heel goed vasthouden, want de nijdige westenwind sleurde weer uit alle macht aan mijn dakkoffer. Ik kwam een halfuurtje later behouden aan in de haven van Hirtshals, waar de Norröna al voor anker lag. Rechts van mij zag je de zee vol witte schuimkoppen en op het strand braken grote witte golven op het strand.

Ik verwachtte de gewone drukte van aanschuivende auto’s op de kade maar niets van dit alles. Het is wel degelijk september en slechts twee rijen auto’s en caravans vulden de kade. Na slechts een halfuurtje wachten mochten we reeds de boot oprijden en kon ik mijn kajuit met zicht op zee betrekken. In de garage kon je rustig alles samenpakken zonder tussen de auto’s te moeten laveren en nam je de lift in een oogwenk naar boven. Wat een verschil met de zomermaanden. Pure luxe!     

De kajuit is hier ook pure luxe. Ondanks het feit dat we vorig jaar nog ruimer waren gehuisvest in kajuit 5005 (met dank aan Lies) is deze naastgelegen 5004 ook heel ruim. Een ijskast is hier ook voorhanden en verder een badkamer voor mij alleen. Ook dat is pure luxe! Hopelijk kan ik er een beetje van genieten. 

Rond 15.30 uur werden de touwen losgegooid en zette het schip koers naar de woelige volle zee. De havendam van Hirtshals ging af en toe schuil achter het hoog opspattende water. Op een informatiescherm binnen stond een kaart met de te verwachten golfhoogten van groen naar rood gekleurd. Er stonden in onze omgeving heel wat zones geel ingekleurd en verder op de oceaan werden de kleuren zelfs oranje, zeker ten oosten van IJsland. Laat ons hopen dat tegen maandag de zee in die omgeving enigszins wat tot bedaren is gekomen.

Op het dek heb ik een uurtje genoten van de zon, terwijl de Deense kust steeds verder wegschoof aan de horizon. De zee werd tegen de verwachtingen in niet woeliger en de wind was naar mijn gevoel iets in kracht afgenomen. Na wat te hebben rondgelummeld in de taxfree shop en op de verschillende dekken keerde ik terug naar mijn kajuit waar ik prompt in slaap viel.

Rond 19 uur werd ik wakker en ging gaan eten in het buffetrestaurant. Aan de stuurboordzijde gleed de Noorse zuidkust in verte voorbij, terwijl ik me tegoed deed aan het vele lekkers dat hier lag uitgestald. Ik heb immers steeds geleerd dat een volle maag het best beschermt tegen zeeziekte, dus dat heb ik dan maar ook ter harte genomen.

Terwijl ik nu het nieuws van vandaag zit in te tokkelen gaat het schip ondertussen steeds meer aan het slingeren en krijgt het af en toe een opdoffer van een grote golf te verwerken, waarschijnlijk omdat we nu uit de beschutting van de Noorse zuidkust zijn gekomen en het ruime sop van de Noordelijke Atlantische Oceaan kiezen. Voorlopig blijft alles evenwel nog binnen de perken. Ik ga me nu nog een touristilleke nemen en een filmpje op dvd meepakken. Immers, morgen is een ganse dag op zee en dan maakt het toch niet uit wanneer je opstaat. In ieder geval ben ik er morgen met meer nieuws en voor straks welterusten. Ik hoop alvast ook op een niet al te onrustige nacht. Slaapwel.

Sven