DAG 31: EEN BEWOLKTE DAG IN REYKJAVÍK

					IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014
Dag 31: donderdag 29 mei 2014
Traject:			Reykjavík (IS) > Reykjavík (IS)
Via:			-
Kilometer auto:			0 km
Kilometer totaal:			6.650 km
Km-teller auto:			006.890
Weer:			Zwaar bewolkt, ’s morgens nog een bui maar later droog, 11 graden

DAG 31: EEN BEWOLKTE DAG IN REYKJAVÍK

Zicht op de Hallgrímskirkja vanaf het Perlan (Reykjavík, IJsland)

Vanmorgen tokkelde de regen me wakker. Op zo’n golfplaten dak hoor je dat wel heel goed, ondanks het feit dat dit een goed geïsoleerd huis is. Blijkbaar was de regen evenwel van voorbijgaande aard, maar de bewolking bleef toch wel grotendeels hangen, ondanks het feit dat een schuchter waterzonnetje ook probeerde mee te spelen.

Ik trok opnieuw de stad in en werd na de eerste 100 meter wandelen al getrakteerd op een fikse regenbui, maar ze was even snel weggetrokken zoals ze was gekomen. In het centrum was er weinig te merken van het feit dat ook in IJsland Hemelvaart een feestdag is. De meeste winkels waren gewoon open en zelfs de bouwvakkers werkten door. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat de periode waarin kan worden gebouwd hier extreem kort is en dat er ten volle gebruik van wordt gemaakt.

Na de middag verliet ik het stadscentrum en verkende de buitenwijken van Reykjavík. Ik trok eerst naar Perlan, een cultureel centrum dat op een heuvel is gebouwd. Er staan zes grote watertanks die worden gebruikt voor de warmwatervoorziening van de stad. Bovenop deze tanks werd een grote glazen koepel gebouwd, waar o.a. een restaurant is gevestigd. Rondom de koepel ligt een breed observatieterras, van waaruit je de gehele stad en de verre omgeving kunt zien liggen.

Mijn wandeling in een wijde boog rond het centrum van de stad ging verder doorheen het kluwen van invalswegen en hoofdwegen die hier overal door lopen. De voetganger werd evenwel niet vergeten, en doorheen het vele groen dat hier werd voorzien, liggen ook heel veel wandelpaden en voetgangers- en fietsersbruggen, zodat de ook in Reykjavík drukke wegen kunnen worden vermeden.

Ik kwam aan bij Kringlan, een modern winkelcentrum aan de rand van de stad en het grootste in IJsland. Ook hier was weinig van een feestdag te merken. Alle winkels waren hier open en de IJslanders die een vrije dag hadden, kwamen hier massaal naar toe om te shoppen.

De tocht ging verder naar Laugardalur, de ‘Blaarmeersen' van Reykjavík. Naast een groot zwembad, een voetbalstadium, sportvelden, een camping, een jeugdherberg en een dierentuin, ligt hier ook een botanische tuin die werd aangelegd in 1961 en wordt uitgebaat door de stad. In de plantentuin zie je pas goed dat de lente hier ruim twee maanden achteruit loopt tegenover onze contreien. De tulpen en narcissen beginnen nog maar te bloeien en de meiklokjes, die ons tegenwoordig al in april verblijden met een bloemetje, zouden hier beter juniklokjes worden genoemd, want ze zullen pas binnen twee weken het beste van zichzelf geven.

Ik keerde weer terug naar het centrum en passeerde onderweg de kampeerplaats waar ik in 2009 hier voor de eerste keer mijn tentje opsloeg.

Nadat ik had gegeten trok ik rond 22 uur terug naar het guesthouse, moe van mijn lange omzwerving rond de stad. Onnodig te zeggen dat ik weer geen moeite had om in dromenland te geraken.

                                                                                                                           

Morgen landt Kurt rond 15 uur op het vliegveld van Keflavík. Mijn alleenstaande vierdaagse intermezzo in Reykjavík loopt hiermee alweer ten einde.

De volgende 14 dagen zal mijn blog op een lager pitje worden gezet, want mijn kersverse reispartner is op het einde van de dag wel steeds tuk op een spelletje Carcassonne en dan is er weinig tijd om een verslagje in te tokkelen.

Niettemin zal ik wel foto’s met wat commentaar blijven publiceren, maar een verslag van de dag zal er de volgende twee weken niet of slechts sporadisch zijn. Misschien niet zo erg voor jullie, want tenslotte zeggen foto’s ook al heel wat over onze avonturen. Hopelijk blijven jullie verder kijken.

Groetjes van Sven.

Even goed de vleugels uitslaan #1
(Oude haven, Reykjavík, IJsland)

Straatgevelreclame van een bekend IJslands kledingmerk
(Reykjavík, IJsland)

Heraangelegde Borgartúnstraat met zitbanken en drinkfontein
(Reykjavík, IJsland)

Even goed de vleugels uitslaan #2
(Oude haven, Reykjavík, IJsland)

Zicht op het Laekjartorg
(Reykjavík, IJsland) 

Vanop het Perlan kan je heel wat zien (als het mooi weer is natuurlijk)
(Reykjavík, IJsland)

Overzichtsplan van de Hortus Botanicus Reykjavíkensis
(Reykjavík, IJsland)

’t Is maar om te lachen: gratis show stuntvliegen boven Reykjavík

(Reykjavík, IJsland)

DAG 30: EEN ZONNIGE DAG IN REYKJAVÍK

					IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014
Dag 30: woensdag 28 mei 2014
Traject:			Reykjavík (IS) > Reykjavík (IS)
Via:			-
Kilometer auto:			0 km
Kilometer totaal:			6.650 km
Km-teller auto:			006.890
Weer:			Zonnig weer met wat wolkenvelden, 15 graden

DAG 30: EEN ZONNIGE DAG IN REYKJAVÍK

Genietend van het zonnige weer op een bank in het park aan de Ingólfsstraeti (Reykjavík, IJsland)

Het guesthouse Afla, waarin ik hier Reykjavík verblijf, is eigenlijk een woning in één van de residentiële wijken ten westen van het stadscentrum. Hier staan allemaal witte huizen rij aan rij, met een voor- en achtertuintje en doodlopende straatjes. Je leeft hier temidden van de Reykjavíkjanen (of moet het zijn: Reykjavíkers, Reykjavíkenaars, Reykjavíkenaren?...). De woning zelf is smaakvol ingericht en niets doet aan een guesthouse denken. De eigenaars zijn er voorlopig niet, omdat die een weekje zijn gaan wandelen in de Pyreneeën, maar de dochter vertelde me dat ze vandaag naar huis kwamen.

Als een echte Reykjavíkenaar pakte ik vanmorgen eerst een frisse douche en ging naar beneden om te ontbijten in de ruime en lichte woonkamer. Ik had maar alles zelf te nemen in de keuken. Op tafel lag de nieuwste editie van het Fréttabladid (vrij vertaald: Het Nieuwsblad) en ik verdiepte me in de IJslandse actualiteit en speurde naar woorden en zinnen die ik verstond (of meende te verstaan).

Rond 10 uur trok ik de stad in. De auto zou immers vandaag op de oprit blijven staan. Eerst ging ik naar de haven, waar Forlagid, één van de belangrijkste uitgevers van IJslandse boeken, zijn kantoren heeft en ook een grote boekenwinkel. Hier worden de boeken goedkoper verkocht dan in het toeristische stadscentrum.

Het weer werd steeds zonniger, hoewel je nog niet in T-shirt kon rondlopen. Ik ging met mijn stapeltje boeken in de rugzak terug naar mijn uitvalsbasis om wat kilo’s papier te lossen en daarna trok ik weer de stad in, deze keer naar het centrum.

Ik mengde me in de drukte van Laugavegur, de belangrijkste winkelstraat hier in Reykjavík en begon aan een lange wandeltocht doorheen deze open stad, nu eens in het centrum en dan weer iets verderop, in de buurt van de haven. 

In de namiddag werd het pas echt zonnig en in de parken en op de terrassen zaten de mensen volop van de lentezon te genieten. Ik koos voor een plekje aan de voet van het standbeeld van Ingólfur Arnason, die wordt gezien als de stichter van Reykjavík in 870. Iets verheven boven de stad heb je een mooi uitzicht op de dakenzee, de haven en het Harpa, het nieuwe concertgebouw dat vorig jaar de Europese architectuurprijs in de wacht sleepte, vóór onze Gentse stadshal, die ook was genomineerd.

In de haven liep een openluchttentoonstelling over alle schepen van meer dan 12 ton die van eind 19-de eeuw tot in 2010 hier in IJsland zijn gezonken, gestrand, gebotst en gezonken, uitgebrand, enz… De lijst is indrukwekkend en er staan ook een aantal Belgische (vissers)schepen tussen, die in de tijd van de IJslandvaart hier vóór de IJslandse kust kwamen vissen. Volgend weekend vindt in IJsland trouwens traditioneel het Hátíd hafsins, het Festival van de Zee of het Zeemansfeest plaats, met tal van festiviteiten in alle IJslandse havens.

    

Rond 22.30 uur keerde ik terug naar Aflagrandi, waar ik kennis maakte met Thora, de eigenares van het guesthouse, die juist terug was gekomen van een wandelvakantie in de Spaanse Pyreneeën. We praatten nog een halfuurtje over IJsland én België, want zij had ook al Brugge bezocht. Ik zei haar dat ze de volgende keer natuurlijk Gent moest bezoeken, als ‘the best well kept secret in Belgium’.

In het volle avondlicht van een ondergaande zon viel ik rond middernacht alweer als een blok in slaap. De stadslucht doet ook hier goed.    

        

Groetjes van Sven.

Wat vind je van mijn nieuwe optrekje mét oprit in Reykjavík?
(Reykjavík, IJsland)

Tussen de Laugavegur en de Skólavördistigur
(Reykjavík, IJsland)

De glazen gevel van het Harpa
(Reykjavík, IJsland)

Oude gevel in de Austurstraeti weerspiegelt het zonnige weer
(Reykjavík, IJsland)

Zouden ma en pa geweten hebben dat er dan toch wat vikingbloed in mij zit?
(Reykjavík, IJsland) 

Schipbreuk van een Oostendse vissersboot aan de Westmaneilanden 
(Reykjavík, IJsland)

Fotosessie op het dak
(Reykjavík, IJsland)

Fietspad in de nieuw aangelegde Frakkastigur 

(Reykjavík, IJsland)

DAG 29: VUURTORENS OP DE MAAN?

					IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014
Dag 29: dinsdag 27 mei 2014
Traject:			Keflavík (IS) > Reykjavík (IS)
Via:			Sandgerdi-Gardskagi-Reykjanesviti-Grindavík-Krýsuvík
Kilometer auto:			167 km
Kilometer totaal:			6.650 km
Km-teller auto:			006.890
Weer:			Bewolkt maar grotendeels droog, in de namiddag af en toe opklaringen, 11 graden

DAG 29: VUURTORENS OP DE MAAN?

Sven van Gent met Jan van Gent (Reykjanesviti, Reykjanes, IJsland)

Vanmorgen was het vroeg dag. Om 5 uur waren we reeds uit de veren want ma en pa moesten om 8 uur het vliegtuig terug naar België halen. Ons prachtige guesthouse lag weliswaar niet ver van de luchthaven, maar ook hier moest je toch wel ruim twee uren vooraf inchecken.

Een bewolkte hemel waaruit soms wat nattigheid dreigde te vallen deed mijn ouders uitgeleide. Aan de luchthaven aangekomen bleek dat zij niet als enige vandaag IJsland verlieten. De vertrekhal stond propvol met wachtenden voor de incheckbalies. Ook hier kon je elektronisch inchecken, wat vlot ging, maar daarna moest je toch nog steeds aan te schuiven om je bagage kwijt te geraken.

Om 6.30 uur nam ik afscheid van mijn ouders na een vier weken durende gezamenlijke reis en reed ik terug naar het guesthouse, waar ik nog wat foto’s en reisverslagen aan mijn blog toevertrouwde.

Een drietal uurtjes later vertrok ik ook en besloot om nog niet direct terug naar Reykjavík te gaan, maar het schiereiland Reykjanes wat van dichterbij te gaan verkennen. Het is een streek die immers door de meeste toeristen die hier met het vliegtuig landen wordt overgeslagen (met uitzondering van een zwempartijtje in het melkblauwe warme water van de Blue Lagoon dan) en ook ik had hier nog niet alles van nabij gezien.

Ik startte mijn tocht aan de vuurtoren van Gardskagi, het meest noordwestelijke punt van het schiereiland. Er viel juist een fikse bui uit de lucht maar die was gelukkig van korte duur. Op het strand was het laagtij ingetreden en de met zeewier overgroeide rotskliffen lagen boven de waterlijn uit. Het krioelde hier van zeevogels, die tussen de rotsen hun kostje bij elkaar scharrelden.

Toen ik een korte wandeling had gemaakt, reed ik verder in zuidelijke richting de westkust van Reykjanes af. Alle omliggende weiden waren verboden terrein voor de wandelaars, omdat het broedseizoen van de eidereenden in volle gang is. Je zag inderdaad zo ver als je kon zien in het gras eenden zitten, die druk bezig waren om hun nest te maken.

Na ongeveer 20 kilometer rijden veranderde het weidegroene landschap dramatisch. Ik kwam terecht in uitgestrekte lavavelden, die deden denken aan een maanlandschap. Lava in de meest grillige vormen en hier en daar een krater domineerden het uitzicht.

Ik passeerde de ‘Bridge between two continents’, de breuklijn van de Mid-Atlantic Ridge die hier aan land komt en waar Noord-Amerika en Europa symbolisch worden overbrugd. Deze onderzeese bergketen die de grens tussen de continentale aardplaten vormt, loopt van noord naar zuid onder de gehele Atlantische Oceaan door. Deze kleine voetgangersbrug is meer een toeristische attractie, maar vestigt toch de aandacht op dit merkwaardige geologisch verschijnsel.

Op het meest zuidwestelijke punt van Reykjanes (én ook van IJsland) zag je van in de verte witte rookpluimen afkomstig van solfatarenvelden en hete bronnen. Ook hier is een kleine geothermische centrale gebouwd die gebruik maakt van de gratis aardwarmte om elektriciteit op te wekken. De weg ernaar toe leidde naar Valahnjúkur, een indrukwekkende kaap met heel wat grillige en hoog oprijzende rotskliffen, waarop heel wat zeevogels hun nest hebben. Ongeveer 14 kilometer in westelijke richting verheft zich aan de horizon als een monolieten rotsblok het amper 3 hectare grote eilandje Eldey. Hier huist één van de grootste kolonies Jan van Genten (waarvan de naam overigens niets met de persoon of met de stad Gent heeft te maken). Het eilandje is bovenaan volledig wit gekleurd door de vogelmest. Lekker ruiken zal het er vermoedelijk niet doen.

Het uitzicht hier was onvergetelijk en ik maakte ruim de tijd vrij om het gebied hier te verkennen. Ook de weergoden deden hun best en ze toverden af en toe een zonnestraaltje door de wolken heen. Rond 15.30 uur verliet ik deze prachtige plek en reed nu verder via het zuidelijke visserplaatsje Grindavík naar de hoofdstad terug, waar ik om 17 uur mijn intrek nam in Guesthouse Afla, gelegen in een kleine moderne woonwijk. Hier zal ik de volgende drie nachten verblijven.

Ik trok hierna naar het centrum van Reykjavík om nog wat te gaan eten en wat rond te snuisteren in de boekhandels die hier in de meeste gevallen tot 22 uur open zijn en dan trok ik in het licht van een prachtig ondergaande zon terug naar het guesthouse, waar ik als een blok in slaap viel. 

              

Groetjes van Ginette en Etienne vanuit Gent en Sven vanuit Reykjavík.

Hierin zit ongetwijfeld nog iets eetbaars
(Sandgerdi, Reykjanes, IJsland)

Reykjanesviti in het uiterste zuidwesten van Reykjanes en IJsland
(Reykjanes, IJsland)

Zonsondergang boven de Faxaflói
(Reykjavík, IJsland)

‘Verboden toegang: broedende eidereenden!’
(Sandgerdi, Reykjanes, IJsland)

De vuurtoren van Stafnes in typisch IJslands oranje kleur
(Stafnes, Reykjanes, IJsland) 

Vallende onvoorzichtige mensen!
(Reykjanesviti, Reykjanes, IJsland)

Scholekster tussen de lava
(Reykjanesviti, Reykjanes, IJsland)

Man op de maan? Neen. Dit is gewoon IJsland!

(Reykjanes, IJsland)

DAG 28: DE LAATSTE DAG (VOOR MA & PA ALTHANS)

					IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014
Dag 28: maandag 26 mei 2014
Traject:			Vík (IS) > Keflavík (IS)
Via:			Hvolsvöllur-Hella-Selfoss-Hveragerdi
Kilometer auto:			245 km
Kilometer totaal:			6.483 km
Km-teller auto:			006.723
Weer:			Bewolkt maar droog, in de namiddag breekt af en toe de zon door, 12 graden

DAG 28: DE LAATSTE DAG (VOOR MA & PA ALTHANS)

Ma & pa nog voor een laatste keer gespot in de haven van Reykjavík (Reykjavík, IJsland)

Vanmorgen werden we in onze container gewekt door het geblaat van schapen, die in de naburige weide de dag begroetten. Deze dag had vandaar blijkbaar toch iet droger weer voor ons in petto, en in de verte boven de zee zaten zelfs wat gaten in de bewolking, waardoor een blauwe hemel kwam piepen.

Na een geïmproviseerd ontbijt in een andere container, die als gemeenschappelijke ruimte en keuken/doucheruimte dienst deed, maakten we ons op voor de 180 kilometer lange terugrit naar Reykjavík. We reden de ringweg 1 westwaarts af en kwamen na een klein uurtje rijden aan de Seljalandsfoss, nog een stromend exemplaar in de lange rij van IJslandse watervallen. Deze heeft evenwel een bijzondere aantrekkingskracht doordat je achter het neervallende watergordijn door kan wandelen. Je bent natuurlijk wel kletsnat door het opstuivende water, maar het zicht op de grote laagvlakte in het zuidwesten van IJsland is prachtig.    

We reden verder naar Reykjavík en kwamen in het dichtst bewoonde deel van IJsland, waar de stadjes Hvolsvöllur, Hella, Selfoss en Hveragerdi elkaar in snel tempo opvolgden. Naar IJslandse normen een dichtbevolkt gebied dus, maar ik schat dat het aantal inwoners per km² nog ver onder de 10 blijft. Ter vergelijking: in België wonen 349 inwoners per km² en in het extreem dichtbevolkte Vlaanderen bedraagt dit cijfer zelfs 436.

Na Hveragerdi reden we de hoogvlakte van Hellisheidi op, waar we een kort bezoekje brachten aan de gelijknamige geothermische elektriciteitscentrale, de grootste van zijn soort in IJsland en de tweede grootste in de wereld. De turbines worden aangedreven door warm water, die afkomstig is van geboorde putten in de vulkanisch actieve bodem. Deze centrale levert naast elektriciteit ook nog eens warm water aan de stad Reykjavík. Het overgrote deel van de huishoudens en ook de industrie (jawel, die bestaat ook in IJsland) maken gebruik van deze (milieuvriendelijke) vorm van energie.

Reykjavík ligt nauwelijks 20 kilometer verder en rond de middag waren we opnieuw in de hoofdstad, waar we eerst wat gingen eten in het winkelcentrum van Kringlan, één van de grootste van zijn soort in IJsland. Daarna trokken we de stad in en proefden we nog eens van de ongedwongen sfeer die hier in Reykjavík hangt.

In de vooravond gingen we nog uitgebreid eten in het ons vertrouwde excellente restaurant Sólon (‘gewoontebeesten’ zijnde) en dan verlieten we de IJslandse metropool in de richting van Keflavík, waar morgen in alle vroegte ma & pa het vliegtuig naar Brussel nemen. Voor hen zit het verblijf er hier nagenoeg op.

Vooraleer het zover is, namen we nog onze intrek in het voortreffelijke guesthouse Ace, dat op nauwelijks 5 kilometer van de luchthaven ligt. Er was ook een hotpot, waar ma en ikzelf nog eens goed gingen liggen weken. Zalig gewoon.

Ziezo, morgen is het vroeg dag en we moeten er om 5 uur uit, want vliegtuigen wachten nu eenmaal niet. Tot morgen.

Groetjes van Ginette, Etienne en Sven.

Achter het watergordijn van de Seljalandsfoss
(Hvolsvöllur, IJsland)

Een schip uit Qaqortoq uit Groenland ligt in de haven van Reykjavík 
(Reykjavík, IJsland)

Even uitrusten in een hotpot na een drukke dag in de hoofdstad 
(Njardvík, IJsland)

IJsland, fietsland??? In Reykjavík zeker, maar daarbuiten is het wel lastiger
(Reykjavík, IJsland)

Veelkleurige golfplaten gevel in Reykjavík
(Reykjavík, IJsland)

Aflevering van ‘The Birds’ aan het Tjörninmeer in Reykjavík 
(Reykjavík, IJsland) 

Zicht op het centrum van Reykjavík vanuit de haven 
(Reykjavík, IJsland)

Het dagelijkse leven in Reykjavík in een drieluik gevat 

(Reykjavík, IJsland)