SVEN IN IJSLAND: DAG 4: NAAR HET NOORDELIJKSTE PUNTJE VAN JUTLAND


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 4: vrijdag 2 mei 2014
Traject:	Ebeltoft (DK) > Frederikshavn (DK)
Via:	Grenaa-Randers-Mariager-Aalborg-Frederikshavn-Skagen
Kilometer auto:	344 km
Kilometer totaal:	1.622 km
Km-teller auto:	001.862
Weer:	Zonnig weer met af en toe wat lichte bewolking, 13 graden

DAG 4: NAAR HET NOORDELIJKSTE PUNTJE VAN JUTLAND

Het noordelijkste puntje van Jutland, waar de Noord- en Oostzee samen komen (Grenen, Denemarken)

Wij hebben vannacht in het Danhostel van Ebeltoft gezelschap gehad van een ganse groep Deense scholieren, maar geen onvertogen woord over hen. Het waren voorbeeldige leerlingen, die de nachtrust respecteerden.

De vierde opeenvolgende dag maakten wij kennis met een schuchter ochtendzonnetje, dat evenwel de hemel moest delen met wat dreigende wolken, waaruit af en toe wat druppels vielen, maar zonder veel erg.

Onze eerste halte van vandaag was Grenaa, de hoofdplaats van het Djursland, zoals dit schiereiland in Oost-Jutland heet. Vanuit dit stadje vertrekken er veerboten naar Zweden, maar verder had deze stad niet zoveel te bieden, buiten een mooi aangelegd kerkpleintje en dito winkelstraten.

We reden verder in de richting van Randers, de zesde grootste stad van Denemarken, die we evenwel links lieten liggen. De reis ging verder in noordelijke richting, langsheen een heuvelachtig landschap, af en toe helgeel gekleurd door hele velden koolzaad.

Rond de middag hielden we halt in Mariager, één van de meest bekoorlijke dorpjes van Denemarken, aan de oever van de gelijknamige Mariagerfjord.

In Mariager was de zon ondertussen volledig doorgebroken en was het volgens ons gevoel redelijk warm, alhoewel de thermometer slechts 13 graden aanwees.

Voor we verder reden, gebruikten we onze lunch aan een pleintje met een eeuwenoude eikenboom. Bij het vertrek merkte ma een bord op dat reclame maakte voor Volkswagen Hobro, waarbij ze zich afvroeg hoe dat nieuwe model van Volkswagen er wel zou uitzien (Hobro is evenwel een stadje in de buurt, waar waarschijnlijk een VW-garage is gevestigd. ;-)

Aalborg was onze volgende stop. Deze universiteitsstad aan de Limfjord vormt de poort naar het noordelijkste deel van Jutland. Na een wandeling doorheen het stadscentrum kwamen we in de haven, waar tot onze stomme verbazing de M 923 een mijnenjager van de Belgische marine aan de kade lag. Navraag bij de bemanning leerde ons dat de mariniers op weg waren voor een opleiding in Oslo. Er werd een kalme zee voorspeld. Hopelijk is dit ook het geval voor de zeeroute naar IJsland.

De laatste halte en tegelijkertijd onze slaapplaats was Frederikshavn, een redelijk grote havenstad aan de Oostzee, waar veerboten naar Noorwegen en Zweden vertrekken.

Na onze avondmaaltijd vertrokken we voor een 40 kilometer lange tocht naar Grenen, het meest noordelijke puntje van Jutland (en bij uitbreiding van Denemarken). Hier komen de Noordzee (het Skagerrak) en de Oostzee (het Kattegat) samen aan een langgerekte zandbank, met doorgaans gevaarlijke zeestromingen. De zandbank was ditmaal evenwel niet te zien (weggespoeld door een zware storm of onder het water verdwenen tijdens de vloed). Ook de zeehonden die ikzelf twee jaar geleden zag waren er niet. De ondergaande zon was echter wel aanwezig en zette de prachtige omgeving in een gouden gloed.

Op de terugweg reden we nog even door het schilderachtige Skagen, het meest noordelijk gelegen stadje van Denemarken, waar de meeste huisjes okergeel zijn geverfd en een rood pannendak hebben. Dit heeft vele kunstenaars geïnspireerd, want door de jaren heen huisden hier heel wat kunstenaars.

Rond 22 uur waren we terug in Frederikshavn, waar we niet lang meer tot het rijk der wakkeren behoorden.

Slaapwel.

Groetjes van Ginette, Etienne en Sven.