IJSLANDREIS 2014
29-04-2014
> 27-05-2014
28-05-2014
> 29-05-2014
30-05-2014
> 13-06-2014
14-06-2014
> 25-06-2014
|
|||||||
Dag 17: donderdag
15 mei 2014
|
|||||||
Traject:
|
Ósar (IS)
> Hólmavík (IS)
|
||||||
Via:
|
Hvammstangi-Brú
|
||||||
Kilometer auto:
|
196 km
|
||||||
Kilometer totaal:
|
4.183 km
|
||||||
Km-teller auto:
|
004.423
|
||||||
Weer:
|
’ s
Morgens regenachtig weer, in de namiddag brede opklaringen en zonnig, 10
graden
|
||||||
DAG 17: OP NAAR DE
WESTFJORDEN!
Schuilend in een kleine grot... (omgeving Hólmavík, Westfjorden, IJsland)
Dreigende
wolkenformaties, waaruit af en toe wat lichte regen viel, kregen we vanmorgen
te zien vanuit onze slaapkamer met overigens prachtig uitzicht op de
Hunafjördur in Ósar.
Na ons
ochtenritueel daalden we de glooiende weiden af naar het zwarte zandstrand,
waar we verwachtten om de zeehonden, die hier frequent voorkomen op de zandbank
tegenover het strand, te zien liggen. Pech voor ons evenwel, afgezien van talloze
eidereenden, was, noch op het zand noch in het water, iets te bekennen dat op
een zeehond leek.
We
keerden dan maar terug naar de boerderij, maar we waren nog niet helemaal van
het strand verdwenen, of er doken vanuit het water twee nieuwsgierige zeehondenkoppen
op. Ze bleven evenwel ver van de waterlijn, zodat ik ze zelf met de telelens
nauwelijks kon vastleggen.
Het was
ondertussen wat harder beginnen te regenen en de wolken hingen steeds lager. We
vertrokken uit Ósar en maakten nog een korte stop nauwelijks 500 meter verder,
waar we de merkwaardige vogelrots Hvítserkur vanop een uitkijkplatform konden bekijken.
De rots is een restant van een oude basaltmuur, die veel weg heeft van een
drinkende draak. Bij eb is de rots zelfs te voet bereikbaar. Nu was het evenwel
hoogwater en de rots stond middenin het water. Groot was ons verwondering toen
we rond het gevaarte overal in het water zeehondenkopjes konden zien. Hier
waren ze dus gebleven.
De rit
ging verder rond het schiereiland Vatnsnes. De regen werd intenser en de wolken
kwamen heel erg laag te hangen, zodat de toch niet al te hoge heuveltoppen in de
mist verdwenen. Het leek een triestige grijze dag te gaan worden.
Na
ongeveer 50 kilometer over gravelweg te hebben gereden, kwamen we even voorbij Hvammstangi,
een vissersplaats aan de westkust van Vatnsnes, terug op ringweg 1, die we nog
ruim 25 kilometer in zuidelijke richting volgden. In Brú staat een
benzinestation, annex supermarkt en hamburgerrestaurant. Meer is er niet, maar
het is wel een belangrijke splitsing tussen de ringweg en de hoofdweg naar de
Westfjorden, ons bestemming voor de volgende 5 dagen.
We
tankten eerst nog wat diesel bij en dan reden we de eindeloze uitgestrektheid
van de Westfjorden tegemoet. Dit grote schiereiland in het noordwesten van IJsland
heeft de vorm van een klauw die in de richting van Groenland wijst. Het is diep
doorsneden door allerlei fjorden en er wonen hier gemiddeld nog minder mensen
dan in de rest van IJsland.
Het
weer werd steeds beter. De lage wolken hadden plaatsgemaakt voor brede
opklaringen en de zon scheen steeds frequenter. Het landschap was overweldigend:
kilometerslange fjorden, nog deels besneeuwde bergtoppen en een diepblauwe zee vormden
een prachtige combinatie.
Hier en
daar waren langs de kust resten van oude basaltformaties te vinden. Sommige van
de gesteenten liepen verder de zee in en vormden daar natuurlijke golfbrekers.
In de
vooravond kwamen we in Hólmavík aan, een redelijk groot vissersplaatsje aan de
oostkust van de Westfjorden, waar we de volgende twee dagen zullen verblijven.
Van hieruit ondernemen we morgen een tocht naar het eind van de wereld, via de
Strandavegur ofwel weg nr. 643, die de woeste oostkust van de Westfjorden volgt
totdat hij 100 kilometer verderop onherroepelijk eindigt bij… een piepklein
zwembad aan de rand van de grote Noordelijke IJszee. Het is gevuld met lekker
warm geothermisch water. Ten noorden
hiervan loopt het schiereiland nog zo’n 100 kilometer verder, maar de verlaten
baaien kan je dan nog enkel te voet of via een boot bereiken.
Morgen
meer nieuws.
Groetjes
van Ginette, Etienne en Sven.
Vogelzwerm
boven de Hunafjördur
(schiereiland Vatnsnes, IJsland)
(oostkust Westfjorden, IJsland)
Alle middelen zijn goed om zich in IJsland te verplaatsen
(oostkust Westfjorden, IJsland)
Voor de lens poserende IJslandse paarden
(oostkust Westfjorden, IJsland)
Ingezaaide akker van de boerderij Ósar
(schiereiland Vatnsnes, IJsland)
Vrijlopend IJslands paard
(schiereiland Vatnsnes, IJsland)
‘Malbik endar’ ofwel ‘einde asfaltweg’
(oostkust Westfjorden IJsland)
Bizarre
vormen in het landschap
(oostkust Westfjorden, IJsland)
Chance dat de holbewoners al over een IJslandpull beschikten....
BeantwoordenVerwijderenDie kon je ook in die tijd al kopen in een truienwinkel in Reykjavik
BeantwoordenVerwijderen