SVEN IN IJSLAND: DAG 16: VERKENNING VAN HET SCHIEREILAND SKAGI


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 16: woensdag 14 mei 2014
Traject:	Akureyri (IS) > Ósar (IS)
Via:	Varmahlid-Glaumbaer-Saudarkrökur-Skagaströnd-Blönduós
Kilometer auto:	314 km
Kilometer totaal:	3.987 km
Km-teller auto:	004.227
Weer:	’s Morgens zonnig weer, in de namiddag meer bewolking met af en toe een bui, 10 graden

DAG 16: VERKENNING VAN HET SCHIEREILAND SKAGI

Neen, er rijden moderner wagens rond op IJsland, maar deze oldtimer bolt blijkbaar nog steeds (omgeving Saudarkrökur, IJsland)

De IJslandse weergoden kloppen blijkbaar overuren, want vanmorgen bij het ontwaken viel al een streepje zon in onze slaapkamer. Houden zo, alhoewel je als IJslandreiziger (een titel die ik me –nadat ik al 6 keren dit mooie land bezocht- toch al een beetje mag aanmeten, vind ik toch?) wel beter weet dan dat aan dit mooie weer binnen de kortste keren een eind kan komen.

In Akureyri gingen we bij het eerste beste benzinestation de auto afspoelen, kwestie om toch te onthouden welke kleur hij alweer had. In IJsland is deze carwashfaciliteit volledig gratis, ook als je niet tankt in het benzinestation. Stel je er evenwel niet teveel van voor: een tuinslang met een lange borstel erop gemonteerd volstaat om het grootste vuil van je auto te spoelen. Na een nieuwe rit op een droge (stof) of een natte (modder) gravelweg zie je er echter alweer niks meer van.

Na de wasbeurt gingen we in Akureyri de oude stad bekijken. Het komt erop neer dat langsheen de Adalstraeti (de oude straat) een aantal oude gebouwen staan die voor het overgrote deel zijn gerestaureerd. Het oudste is het Laxdalshús, dat in 1795 werd gebouwd. Onnodig te zeggen dat het niet om het originele houten gebouw gaat en dat het huidige gebouw het resultaat is van een restauratie uit het midden van de jaren ’80.

Rond 11 uur verlieten we Akureyri en reden in westelijke richting de Öxnadalsheidi, een 600 meter hoge bergpas over, waar de sneeuw nog massaal in grote pakken op de bergflanken lag. Gelukkig was de weg wel vrij.

Aan de andere kant van de pas kwamen we in een brede vallei terecht, die uiteindelijk uitmondde aan de Skagafjördur. Tussen Varmahlid (een klein gehuchtje) en Saudarkrökur (een grotere stad naar IJslandse normen) bezochten we Glaumbaer, een openluchtmuseum dat bestaat uit een grote turfboerderij. We bezochten de verschillende vertrekken van het complex en kregen een idee van hoe er hier in de 18-de en 19-de eeuw op IJsland werd geleefd. Veel luxe was er niet.

Na onze lunch bij het mooie kerkje van Reynistadur reden we verder naar Saudarkrökur, een grotere vissersplaats op de oostkust van het schiereiland Skagi, dat we deze middag zouden verkennen. We begonnen aan onze rondrit langs de oostkust, waar we na een aantal kilometer een prachtig zicht kregen op de Skagafjord, waarin de eilanden Drangey en Malmey als steil uit de zee oprijzende rotsmassieven waren te zien.

Na ruim 40 kilometer rijden over een gravelweg kwamen we aan een prachtige baai aan, die werd omzoomd met rotsmassieven van vulkanische oorsprong. De basaltzuilen waren nog goed te zien. Aan de overkant van de Skagafjord zag je nog de besneeuwde bergmassieven van het 30 kilometer oostelijker gelegen schiereiland Tröllaskagi, waar we gisteren waren geweest.

We rondden de noordkust van Skagi en reden de veel monotonere westkust terug naar het zuiden. Het weer sloeg om en de zon verdween achter laaghangende bewolking, waaruit af en toe wat lichte regen viel.

In Blönduós kwamen we terug op ringweg 1 die we een 50-tal kilometer volgden om dan een zijweg te nemen naar het schiereiland Vatsness, waar we vannacht op de boerderij Ósar zouden slapen. De boerderij is schitterend gelegen aan de rand van een brede baai met een zwart zandstrand, waar je tal van zeehonden kunt zien liggen. Een wandeling naar het strand is niet alleen een belevenis voor ons mensen. Ook de zeehonden komen je vanuit het water bespieden en volgen je doen en laten op het strand.

Morgenochtend gaan we erheen, maar nu is iedereen zijn pijp uit en sommigen onder ons liggen al gesneuveld in hun slaapzak (wie zou dat zijn?), terwijl mijn ma en ik nog duchtig aan het lezen is/werken aan dit verslag. Hoewel het nog maar pas 22 uur is het nog licht is zullen wij ook niet lang meer tot de wakkeren behoren. Slaapwel.

Groetjes van Ginette, Etienne en Sven.