SVEN IN IJSLAND: DAG 19: ALWEER EEN MOOIE DAG IN DE WESTFJORDEN


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 19: zaterdag 17 mei 2014
Traject:	Hólmavík (IS) > Heydalur (IS)
Via:	Steingrimsfjardarheidi-Reykjanes-Vatnsfjördur
Kilometer auto:	163 km
Kilometer totaal:	4.563 km
Km-teller auto:	004.803
Weer:	Betrokken, maar in de avond zonniger, 8 graden

DAG 19: ALWEER EEN MOOIE DAG IN DE WESTFJORDEN

Opnieuw gespot in een warm sopje bij een buitentemperatuur van 8 graden (Heydalur, centrale Westfjorden, IJsland)

Vandaag neemt de verslaggever van dienst een dagje vakantie en geeft hij het woord aan zijn ma:

Vanmorgen vertrokken we uit Hólmavík. Het was licht bewolkt, hier en daar kwam de IJslandse zon piepen.De temperatuur was 7 à 8 graden, wat zacht is volgens de hier heersende normen.

We volgden weg 61 en vonden een beetje de voortzetting van het landschap van gisteren: fjorden, besneeuwde bergen en maanlandschappen.

We moesten alweer over een bergpas: de Steingrimsfjardarheidi. What’s in a name! Langs beide kanten van de weg sneeuw, sneeuw zover je kon zien. De temperatuur daalde tot 2 graden en we zaten maar op 440 meter hoogte.

Het landschap ging later over in een dor maanlandschap met hier en daar muren van sneeuw. Stilaan was er weer water te zien en werd het alweer 9 graden.

We volgden de zoveelste gravelweg (weg 635) en reden langs de Isafjardardjúpfjord, op weg naar de Drangajökull, een ijskap die in de Westfjorden ligt.

Er is daar weinig of geen bewoning. Een eenzaam klein kerkje aan het water en enkele wilde zwanen zijn het decor.

In de verte rezen uit de zee weer steile besneeuwde hellingen op. Plots kwam er een abrupt einde aan onze weg, want die was onberijdbaar door sneeuw. Jammer, want we moesten dus onverrichterzake rechtsomkeert maken en de ijskap Drangajökull kregen we dus niet te zien.

We volgden terug weg 61 die de kustlijn van de Isafjardardjúp volgt. Eén auto kwam uit de andere richting. Vanaf deze morgen hadden we maar één enkele auto op onze weg gezien.

Om half één begonnen de magen te knorren. Rechtover een waterval zochten we een plaatsje uit om rustig ons pastaslaatje te kunnen opeten. Rond 14 uur kwamen we aan in Reykjanes.

Dan ging het naar Vatnsfjördur. Deze plaats is verbonden met de sage van Grettir de Sterke, een plaatselijke held en vogelvrijverklaarde, die hier verbleef. Het verhaal werd opgetekend rond 1320 en speelt zich af in de 11-de eeuw. Er zijn restanten van een oude nederzetting, er werden daar veel opgravingen gedaan. Het plaatselijke kleine kerkje werd herbouwd in 1913. Er is ook nog een 19-de eeuwse schuur waar vis in werd gedroogd.

Na ons gebruikelijk kopje koffie en koekje, ging het verder naar Heydalur, onze bestemming voor vandaag. We kwamen terecht - weliswaar in “den bled”- in een prachtig hotelletje.

Alweer konden moeder en zoon in een hotpot van een verkwikkend bad van 40 graden genieten . Vader heeft zich dienstig gemaakt met de reorganisatie van de inboedel van de auto.

Na het bad genoten we van een heerlijk avondmaal met dito dessert in het restaurant van het hotel. We werden bediend door een zeer vriendelijke Française, die ons zelfs op enkele woordjes Nederlands vergastte. Ze had 5 jaar in Brussel gewoond.

Uw verslaggeefster van vandaag was Ginette; Sven maakte nog even een wandelingetje en Etienne is met zijn laptop bezig ( ? ).

Groetjes van Ginette, Etienne en Sven.