SVEN IN IJSLAND: DAG 20: FJORD IN, FJORD UIT!


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 20: zondag 18 mei 2014
Traject:	Heydalur (IS) > Isafjördur (IS)
Via:	Sudavík-Bolungarvík
Kilometer auto:	176 km
Kilometer totaal:	4.739 km
Km-teller auto:	004.979
Weer:	’ s Morgens zwaarbewolkt, in de namiddag brede opklaringen en zonnig, 9 graden

DAG 20: FJORD IN, FJORD UIT!

Diep ingesneden is de kustlijn van de Westfjorden (weg nr. 61, centrale Westfjorden, IJsland)

Sven neemt nog een dagje vakantie. Vandaag maakte Etienne het verslag:

Gisteren al kreeg ik te horen, dat ik vandaag het verslag moest maken. Toen ik ook nog werd aangeduid als chauffeur, zag de 70-jarige Etienne het niet meer zitten. Dit betekende een grote opgave, en dat allemaal op een zondagse rustdag.

Na een stevig ontbijt in het charmante hotelletje moesten we verder in noordelijke richting. De papegaai uit het hotel deed ons met trompetgeschal uitgeleide. Miauwen als een krolse kat was ook één van zijn geliefkoosde kunstjes.

Ons einddoel Isafjördur ligt in vogelvlucht amper een 40 kilometer van ons vertrekpunt, maar de te volgen weg is wel meer dan 120 kilometer lang.

Een blik op de wegenkaart liet toch vermoeden dat de tocht niet eenvoudig zou zijn. Een vijftal diep ingesneden fjorden moesten worden gerond. Gelukkig was er maar een stuk gravelweg tot weg 61, waar de vele putten en stenen moesten worden vermeden.

‘Fjord in’ en ‘Fjord uit’, dat was het motto van vandaag. De prachtige in- en uitgangen van de fjorden konden ons altijd bekoren. We waren nog niet uitgekeken op dit prachtige en weidse landschap.

Rond 15 uur kwamen we in Isafjördur aan.

Mijn eerste indruk was: ‘Na al deze immense natuurlandschappen komen we weer in de bewoonde wereld, de plek waar we thuishoren’. We kwamen voorbij het vliegveld. We zagen in de haven een cruiseschip liggen. Het N-1 tankstation en de supermarkt Bonus zijn op zondag open. Hier zagen we weer een aantal mensen op straat.

Ons verblijf konden we na enige informatie in het plaatselijk informatiekantoor vlug vinden.

De eigenares verwelkomde ons vriendelijk. Het werd echter een verhaal van ongeveer een half uur. Eerst vertelde ze over haar familie. Het huis waar we zouden logeren is immers één van de oudste huizen van Isafjördur. Met de foto’s als bewijsmateriaal werd de geschiedenis van haar familie en het huis uitvoerig uiteen gezet.

Eerst diende er betaald te worden en daarna kregen we de sleutel van ons verblijf. De geldende regels voor de gasten werden ons ook mee gegeven. Mijn indruk: een gepensioneerde onderwijzeres(?).

Uiteindelijk konden we het stadje van 3.500 inwoners bezoeken. Vooral in de haven hadden we interesse voor oude houten woningen, oude en moderne schepen. Het was 17 uur. De zon, een blauwe hemel, maar een koude wind maakten dat we na een uurtje weer ons verblijf opzochten.

Sven had het idee om nu nog een uitstap naar Bolungarvík, nog iets noordelijker dan Isafjördur, te doen. Door een tunnel van 5.400 meter, afgewerkt in 2010, bereikten we onze bestemming.

Bolungarvík, een kleine stad, ligt op het einde van weg 61, die we sinds enkele dagen volgden. Verder kan je niet. Hier aan het uiterste punt heb je een prachtig en enig zicht op de Noordelijke IJszee. Hier ben je amper 300 kilometer van Groenland verwijderd.

De terugkeer verliep vlot. De auto kreeg nog zijn ‘douche’ (d.w.z. de modder werd met een hogedrukreiniger verwijderd) en honger en dorst waren de oorzaak dat we vlug het verblijf opzochten.

Het was een mooie, vermoeiende dag in het noorden van de Westfjorden.

Morgen zakken we af in zuidelijke richting.

Met dank aan alle thuisblijvers die mijn ‘cursiefje’ willen lezen.

Groetjes van Ginette, Etienne en Sven.