SVEN IN IJSLAND: DAG 14: HET BLIJFT WINTEREN!


		IJSLANDREIS 2014 29-04-2014 > 27-05-2014 28-05-2014 > 29-05-2014 30-05-2014 > 13-06-2014 14-06-2014 > 25-06-2014

Dag 14: maandag 12 mei 2014
Traject:	Husavik (IS) > Akureyri (IS)
Via:	Mývatn-Dettifoss-Myvatn-Laugar
Kilometer auto:	292 km
Kilometer totaal:	3.469 km
Km-teller auto:	003.709
Weer:	Smeltende sneeuw voor een groot deel van de dag, ‘s avonds droog maar betrokken, 4 graden

DAG 14: HET BLIJFT WINTEREN!

Winterse omstandigheden in de kloof die de Jökulsá á Fjöllum heeft uitgeslepen net voorbij de Dettifoss (Dettifoss, IJsland)

Grote sneeuwvlokken dwarrelden vanmorgen vóór het venster van mijn slaapkamer naar beneden. Ze bleven weliswaar nauwelijks liggen, maar zo’n winters tafereel hebben we in deze winter zelfs in Belgenland niet gezien.

Na het gebruikelijke ontbijt gingen we op weg in de richting van Mývatnmeer, een kleine 50 kilometer oostwaarts gelegen. De sneeuwvlokken hielden ons gezelschap en soms begon het zelfs nog wat intenser te sneeuwen. We doorkruisten brede dalen, met kleine meertjes die nog grotendeels bevroren lagen. Daarna kwamen we terecht op een hoogvlakte, waar Koning Winter in het midden van mei zijn scepter nog stevig in de hand had.

Het Mývatnmeer ligt middenin een vulkanisch actief gebied en wordt ook door allerlei vulkanische verschijnselen omringd. Wij bezochten Dimmuborgir, een gebied vol met grillige lavaformaties. Uit het IJslands vertaald betekent Dimmu Borgir ‘Duistere Burcht’. De donkere lava die in vele vormen voorkomt heeft inderdaad wel iets weg van een vervallen oud kasteel. Het gebied kan je doorlopen via smalle wandelpaden. Wij kozen voor de middellange route en wandelden een klein uurtje doorheen deze veelzijdige vormenpracht.

De rit ging verder in oostelijke richting langsheen ringweg 1. Nadat we de bergpas van Namaskard waren overgereden (ditmaal vrij van sneeuw), kwamen we aan de andere zijde terecht in de solfatarenvelden van Hverir, één van de grootste in zijn soort in IJsland. Het rook hier sterk naar zwavel en de okerkleurige bodem was bezaaid met kokende modderpoelen of solfataren, fumarolen (scheuren in de grond langs waar gassen vrijkomen), enz… De grond was kleverig en na ons bezoekje aan het gebied hingen onze schoenzolen vol met het plakkerige goedje. Gelukkig lagen nog wat sneeuwvelden in de buurt waarmee je de smurrie nog enigszins wat kon afwrijven.

Het einddoel van onze dagtrip vandaag was Dettifoss, de grootste waterval in IJsland én in Europa. Vanaf ringweg 1 loopt sinds 2012 op de westoever van de Jökulsá á Fjöllum (de rivier waarin de waterval ligt) een 25 kilometer lange splinternieuwe toegangsweg naar de Dettifoss. De weg loopt doorheen uitgestrekte lavavelden, die in deze tijd van het jaar nog volledig zijn ondergesneeuwd. Vanaf de parkeerplaats naar de waterval zelf is het nog goed een kwartiertje lopen. Het pad lag evenwel ondergesneeuwd, zodat we er nog iets langer over deden. Op de parkeerplaats kwamen we landgenoten uit Leuven tegen, die voor de eerste keer in IJsland waren en ook enthousiast waren over dit prachtige land.

Na dit bezoek reden we de ringweg 1 terug in westelijke richting naar Akureyri, de tweede grootste stad van IJsland, waar 17.500 mensen wonen (naar IJslandse normen een hele hoop). Onderweg stopten we nog eventjes bij de Godafoss, de ‘waterval van de goden’. De naam werd ontleend aan de christianisering van IJsland in 1000. Als blijk van zijn bekering tot het christendom gooide Thorgeir Thorkelsson, een wetspreker, toen zijn heidense afgodsbeelden in de waterval.

In Akureyri zullen we twee nachten verblijven en morgen bezoeken we het noordwestelijk gelegen schiereiland Tröllaskagi. We berichten jullie morgen verder van onze avonturen daar. Hopelijk hebben de weergoden morgen toch een streepje zon in petto, meer moet dat echt niet zijn.

Groetjes van Ginette, Etienne en Sven.