|
|
|||||||
|
|
|
IJSLANDREIS 2014
29-04-2014
> 27-05-2014
28-05-2014
> 29-05-2014
30-05-2014
> 13-06-2014
14-06-2014
> 25-06-2014
|
|||||
|
|
|
|
|
||||
|
Dag 11: vrijdag
9 mei 2014
|
|||||||
|
Traject:
|
Berunes
(IS) > Borgarfjördur Eystri (IS)
|
||||||
|
Via:
|
Egilsstadir
|
||||||
|
Kilometer auto:
|
166 km
|
||||||
|
Kilometer totaal:
|
2.620 km
|
||||||
|
Km-teller auto:
|
002.860
|
||||||
|
Weer:
|
Regenachtig
en betrokken, 5 graden
|
||||||
DAG
11: LIKE A PUFFIN ON A STRING!
Puffin maakt alles in gereedheid om een nest te maken (Borgarfjördur Eystri, IJsland)
Vannacht
was ik eventjes rond 2 uur wakker en het was reeds licht geworden. Het was dus
amper twee uurtjes min of meer donker geweest, alhoewel je meer van een diepe
schemering kon spreken. Toen ik vanmorgen ontwaakte, keek ik tegen een bewolkte
hemel aan, maar het was ten minste droog.
Rond
8.30 uur gingen we ons opnieuw tegoed doen aan het lekkere ontbijt van Ólafur
en Anna, de lekkere Pönnukökur (of pannenkoeken) inbegrepen. Hierna namen we
afscheid van de lieve uitbaters van Berunes en we begonnen aan onze niet al te
lange tocht van vandaag naar het noordoostelijk gelegen Borgarfjördur Eystri.
We
reden de oever van de Berunesfjord in de richting van het binnenland af en moesten
de 532 meter hoge en 19 kilometer lange Öxipas
naar Egilsstadir op. Deze route maakt de afstand tot de hoofdstad van de
Oostfjorden zo’n 60 kilometer korter in vergelijking met de route via ringweg 1.
Dit betekende een groot voordeel, maar het nadeel is evenwel dat je ook zelfs begin
mei rekening moet houden met winterse omstandigheden. Daar kregen we dan ook
mee te maken, maar zonder veel erg. Na een steile klim waarbij soms hellingspercentages
tot 17 % moesten worden overbrugd, kwamen we op de hogere vlakten terecht, waar
de temperatuur begon te dalen tot amper 1°. Koning Winter zwaaide hier nog onmiskenbaar
de scepter en langs de rand van de weg stapelde de sneeuw zich hoger en hoger
op. Op een bepaald ogenblik reden we langsheen sneeuwmuren van wel 5 meter hoog!
In Berunes had Ólafur nochtans verteld
dat het een eerder milde winter was geweest…
Na het
hoogtepunt daalden we de Öxipas opnieuw af en zochten we opnieuw aansluiting
met ringweg 1. De temperatuur steeg weer wat, maar we zouden vandaag niet boven
de 5° uitkomen. We kregen er zelfs nog gratis regen bij, iets waar we nu niet
zaten op te wachten, maar het was nu niet anders.
In
Egilsstadir sloegen we in de Bonus (de IJslandse versie van de Aldi) onze
mondvoorraad voor de avond in, want Borgarfjördur Eystri lag nu eenmaal niet in
het centrum van de wereld, eerder aan het eind ervan.
Hierna begonnen
we aan onze tocht naar het 70 kilometer noordelijker gelegen vissersplaatsje.
Het begon intenser te regenen en na ongeveer 10 kilometer op asfalt gereden te
hebben, kregen we een gravelweg voor de wielen geschoven, die toch wel een slordige
30 kilometer lang was. We reden door een mistige brede vallei, met breed
meanderende riviertjes en rivieren, die zich doorheen de vlakte een weg baanden
naar de zee. De weg werd weer wat luxieuzer en we kregen weer een asfaltstrook
voor de wielen geschoven, evenwel voor korte tijd. Na een kilometer of 10 gingen
we de bergen in en moesten we de tweede keer vandaag een bergpas over. De regen
ging op het hoogste punt even over in wat smeltende sneeuw en voor we het
wisten daalden we terug naar beneden in een prachtige vallei met zicht op een
brede baai. Langsheen de rand van de oceaan slingerde de weg zich tussen de
kliffen onderaan en de steile steenpuinhellingen
bovenaan.
In
Borgarfjördur Eystri regende het pijpenstelen toen we in guesthouse Blábjorg aankwamen.
Ons verblijf was mooi gelegen vlak aan de zee (te bewonderen) en met zicht op
de omringende baai en de bergen die alles omkaderden (door de laaghangende
bewolking niet te bewonderen). Dit gebouw deed vroeger dienst als visverpakkingsbedrijf
, maar het werd omgebouwd tot een knus hotel, compleet met hotpots en sauna.
Na de
check-in hielden we eerst koffiepauze en ondanks de plensende regen gingen we
de omgeving verkennen. Zo’n 5 kilometer verderop ligt immers een klein haventje
met daarrond heel wat vogelkliffen. We werden niet teleurgesteld: de
rotshellingen zaten vol met puffins (papegaaiduikers), die druk bezig waren met
hun nest te maken. Deze clowneske vogels met een kleurrijke oranjerode snavel
en een zwart-wit butlerpakje vlogen af en aan. Ze waren amper een week geleden
in IJsland gearriveerd uit zuidelijker gelegen streken en zullen hier blijven
tot midden augustus.
De
regen joeg ons snel terug naar ons guesthouse, waar we begonnen aan het avondmaal.
Op het houten terras aan de zeezijde stond de dampende hotpot ons uitnodigend
op te wachten en ondanks de regen en de kou doken we alle drie nog eens in het zalig
warme water van 40 graden.
Ziezo,
terwijl het buiten weer wat schemert (het is nu 22.45 uur IJslandse tijd) en
het nog steeds regent, ga ik nu hier
afsluiten. Kaarsjes branden om wat beter weer te krijgen, doen we liever niet.
Wie ons kent, weet dat we anders morgen in een sneeuwstorm verzeild geraken.
Groetjes
van Ginette, Etienne en Sven.
(Öxipas, IJsland)
(Öxipas, IJsland)
(Öxipas, IJsland)
(Borgarfjördur Eystri, IJsland)
(Borgarfjördur Eystri, IJsland)
(Borgarfjördur Eystri, IJsland)
(Borgarfjördur Eystri, IJsland)
Genietend in een hotpot van 40 ° en een buiten-temperatuur
van amper 5°
(Borgarfjördur Eystri, IJsland)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten