DAG 11: DE NOG NIET BEZOCHTE PLEKJES VAN STREYMOY

				Føroyar ÍSLAND 2013 29-05-2013 > 07-07-2013
Dag 11: zaterdag 8 juni 2013
Traject:		Elduvík > Elduvík
Via:		Kirkjubour, Tórshavn, Tjörnuvík
Kilometer auto:		205 km
Kilometer totaal:		2.326 km
Km-teller auto:		151.105
Weer:		Overwegend bewolkt maar droog, in de namiddag brede opklaringen, 15 graden

DAG 11: DE NOG NIET BEZOCHTE PLEKJES VAN STREYMOY

Na gisteren vroeg te zijn opgestaan, mocht het vanmorgen allemaal wat rustiger aan. Nu was het mijn beurt om als eerste van ons kippenladdertje naar beneden te glippen om de koffie klaar te zetten en het ontbijt te prepareren.

De dag leek grijs te beginnen en zou dat ook voor een groot deel blijven. Nadat we heel op ons dooie gemak het ontbijt verorberden en uitgebreid gebruik maakten van de badkamer zaten we rond 11 uur toch eindelijk in de auto om onze rondrit op één van de eilanden te beginnen. Dit keer kozen we voor de nog niet bezochte deeltjes van het buureiland Streymoy. We reden eerst weer naar de hoofdstad Tórshavn, waar we bij één van de invalswegen een plantenkwekerij aantroffen. Onze nieuwsgierigheid was gewekt voor welke planten men hier zoal in voorraad heeft. Er bleken heel wat speciale plantensoorten in het aanbod aanwezig die men in België niet of met veel moeite kweekt. Ik kreeg opdracht van Kurt om een aantal planten mee te brengen uit IJsland, want daar biedt men ongeveer hetzelfde assortiment aan. Straks kom ik met een volledige botanische tuin naar huis.

We reden verder doorheen Tórshavn in de richting van de zuidwestkust, waar we de kleine nederzetting Kirkjubour bezochten. Hier staan ruïnes van een oude middeleeuwse kathedraal en een aantal nog bewoonde oude huizen die een beeld geven van hoe hier vroeger op de eilanden werd geleefd. Een levend Bokrijk als het ware. Toen we ter plaatse aankwamen was er ook een bus IJslandse toeristen neergestreken, die bij nader inzien uit een mannenkoor bleek te bestaan, waarvan de leden met vrouwlief een uitstapje naar de Faeroereilanden maakten. Zij gaven een aantal liederen ten gehore, die het allemaal nog stemmiger maakten.

Nadat we Kirjubour uitgebreid hadden bezocht, reden we terug in noordelijke richting langsheen de westelijke kustlijn van Streymoy, waar we een prachtig uitzicht hadden op de grillig gevormde kleinere eilandjes Koltur en Hestur. We reden langs een klein smal kronkelend weggetje naar een vergeten boerderij, waar verder vandaag waarschijnlijk geen levende ziel meer kwam. Spijtig dat het grijs weer was, maar ook nu reeds was het landschap fenomenaal.

In de namiddag reden we terug naar Tórshavn, waar we een beetje door de straten slenterden. We hadden er niet aan gedacht dat naar Deense gewoonte de winkels hier op zaterdagnamiddag dicht waren, iets wat de eilanders hier blijkbaar overnemen. Daardoor gaf het stadje een doodse indruk en zochten we ons geluk in een warme koffie en een hapje tussendoor. Toen we weer buiten kwamen, begon het wolkendek te breken en kwamen de eerste schuchtere zonnestralen erdoor.

We verlieten de hoofdstad in noordelijke richting en  brachten nog een bezoek aan nog een verlaten gehuchtje aan de westkust van Streymoy. Het uitzicht op de zee, bezaaid met tal van eilanden, was prachtig. Het gehuchtje zelf bestond uit niet meer dan wat bij elkaar staande boerderijtjes, waar de tijd letterlijk was blijven stilstaan. Je vraagt je af hoe de mensen hier anno 2013 hun leven doorbrengen. Nu ja, de hoofdstad ligt niet ver weg, dus voor hetzelfde geld verdienen zij hun boterham daar.

Het werd snel avond en we reden geleidelijk terug naar onze uitvalsbasis, evenwel niet zonder een bezoek gebracht te hebben aan Tjornuvík, een klein dorpje aan de noordkust van Streymoy. Hier heb je niet alleen zicht op een prachtig strand en daarachter de uitgestrektheid van de noordelijke Atlantische Oceaan, maar zie je ook uit op de prachtige rotspilaren Risin en Kellingin, die voor de noordkust van het eiland Eysturoy in zee staan. De zee was momenteel uitermate kalm en er braken nauwelijks golven op het gedeeltelijk witte zandstrand. Wat een verschil moet dit zijn als de noordelijke winterstormen hier huishouden.

We reden na een uurtje terug naar Elduvík, nadat we nog wat inkopen hadden gedaan in de plaatselijke supermarkt. Thuisgekomen nuttigden we ons dagelijks aperitiefje en maakte de kok (= ondergetekende) het eten klaar. Na de afwas was er weer het gebruikelijke Carcassonnetornooi (waarbij de winnaar eens te meer Kurt heette).

 Het weer is nu volledig opgeklaard en terwijl ik dit stukje aan de computer toevertrouw, heb ik nog steeds zicht op een prachtige roodkleurende avondlucht, terwijl het hier nu toch al ruim kwart over middernacht is.  

Zo ik stop ermee voor vandaag. Slaap lekker en morgen lezen jullie meer avonturen over onze laatste dag op de Faeroereilanden. Inderdaad, maandag neem ik in Tórshavn de boot naar IJsland terwijl Kurt de vlucht naar huis neemt.

Groetjes

Sven en Kurt