Føroyar
ÍSLAND 2013
29-05-2013 >
07-07-2013
|
||||
Dag 4: zaterdag
1 juni 2013
|
||||
Traject:
|
Hobro >
volle zee
|
|||
Via:
|
Aalborg, Lökken, Hjörring, Hirtshals
|
|||
Kilometer auto:
|
157 km
|
|||
Kilometer totaal:
|
1.374 km
|
|||
Km-teller auto:
|
150.153
|
|||
Weer:
|
Zonnig weer,
’s morgens aan de kust wat zeemist, 25 graden
|
|||
DAG 4: MET DE NORRÖNA OP WEG
De zon had deze morgen
wat forfait gegeven. Meer nog, toen we naar buiten kwamen om onze bagage in de
auto te stoppen bleek dat een mals regenbuitje alles eens goed had nat gemaakt.
In de verte wenkten evenwel mooie opklaringen zodat we niet al te bezorgd waren
over het verdere weerverloop.
We trokken na het
ontbijt verder noordwaarts via de autosnelweg E45 naar Aalborg in de richting
van Hirtshals, de havenstad in het noorden van Denemarken waar we in de
namiddag op de veerboot Norröna zouden inschepen voor onze overtocht naar de Faeroereilanden.
Vooraleer het zover was, verlieten we de autosnelweg in Aalborg om de westelijke kust via de gewone weg
verder te verkennen. De lucht was ondertussen verder opgeklaard maar in de
verte verraadde een opkomende zeemist de aanwezigheid van de zee. De
temperatuur van het zeewater was duidelijk nog niet mee geëvolueerd met de
warme temperaturen op het land, waardoor die zeemist ontstaat. We zochten ons
een weg door de kille erwtensoep naar de verschillende kuststadjes, het ene al
iets aanlokkelijker dan het andere. Uiteindelijk kwamen we aan in Hjörring, een
iets groter stadje dat wat verder in het binnenland is gelegen. De zon kwam er
dadelijk door en voor we het wisten waren we opnieuw in de zomer terecht
gekomen. We genoten nog van de laatste Deense gezelligheid die deze stadjes
uitstralen en rond de middag trokken we verder naar Hirtshals.
Met de dakkoffer IN de
auto en Kurt op de achterbank reden we naar de incheckterminal om op een
zinderende betonvlakte aan te schuiven om op de boot te rijden. Kurt mocht
reeds beschikken met zijn koffer en kon de boot reeds op om onze kajuit in te
nemen. Autochauffeurs dienen immers alleen het schip op te rijden. Ik moest nog
een halfuurtje langer in de hitte vertoeven maar uiteindelijk reed ik rond 15
uur de immense garagedekken van het schip in. Kurt had me vlug gevonden in de
ingewanden van het schip en met wat sleurwerk waren we uiteindelijk goed en wel
in onze binnenkajuit.
Om 16 uur stipt werden
de trossen los gegooid en gleden we statig de haven van Hirtshals uit, op weg
naar de open zee. Er was bijna geen deining, tot grote opluchting van Kurt, die
toch voor alle zekerheid toch al één van zijn speciale pilletjes tegen
zeeziekte tot zich nam.
We brachten de late
namiddag door op het zonovergoten dek, waar iedereen een plaatsje onder de zon
probeerde te bemachtigen. Het leek wel een cruise op de Middellandse Zee in
plaats van een boottocht naar het hoge noorden.
Toen we ons avondbuffet
verorberden schoof aan de noordelijke horizon de Noorse kust voorbij, in het
licht van een prachtige avondzon. Na ons eten wandelden we nog eens op en neer
op het dek en passeerden we Kaap Lindesnes, het meest zuidelijke punt van
Noorwegen. Er was een sterke wind opgestoken maar voorlipg had die nog geen
invloed op de oceaandeining.
We hoopten op een
rustige nacht en na een filmpje op de computer te hebben meegepikt kropen we in
ons bed, hopend op een rustige nacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten