SVEN IN IJSLAND: DAG 16: DAAR ZIJN DE BELGISCHE VIKINGVROUWEN WEER


		Føroyar ÍSLAND 2013 29-05-2013 > 07-07-2013

Dag 16: donderdag 13 juni 2013
Traject:	Húsavík > Akureyri
Via:	Storu Tjarnir
Kilometer auto:	102 km
Kilometer totaal:	3.042 km
Km-teller auto:	151.821
Weer:	’s morgens overwegend bewolkt, in de namiddag bredere opklaringen, 18 graden

DAG 16: DAAR ZIJN DE BELGISCHE VIKINGVROUWEN WEER

Vandaag komen de 3 vikingvrouwen Lies, Annie en Catharina mij in het noorden van IJsland vervoegen. Zij zijn vanmorgen in het verre zuidelijke Belgenland vertrokken en zullen, na een internationale vlucht van Brussel naar Reykjavík een binnenlandse vlucht nemen naar Akureyri, de tweede grootste stad in het noorden van IJsland. Om 18.15 uur zouden ze toekomen, dus ik had nog een volledige dag om zelf in te vullen.

Ik was reeds vroeg uit de veren en nam een geïmproviseerd ontbijt. Rond 9.30 uur vertrok ik van uit de jeugdherberg in Húsavík in de richting van het 80 kilometer verder gelegen Akureyri. Het was gedeeltelijk bewolkt, maar de zon deed alle moeite om door het wolkendek heen te breken, iets wat haar waarschijnlijk wel zou lukken.

Na een uurtje rijden, bereikte ik Akureyri aan de Eyjafjord, dat prachtig ligt omringd door nu nog steeds deels besneeuwde bergen. In de stad was het vrij rustig. Ik nam een koffiepauze in de mij ondertussen bekende boekhandel Eymundsson in het kleine centrum van de stad. Wat bij ons nauwelijks gebruikelijk is (de boekhandels ‘Het Paard van Troje’ en ‘Walry’ in Gent vormen een gelukkige uitzondering) bestaat hier in IJsland sinds jaar en dag: bij een gezellig kopje koffie in alle mogelijke boeken, een kijkje mogen nemen. Ik kon hier wel uren blijven zitten.

Het liep tegen de middag wanneer ik terug buiten stond in de enige winkelstraat die Akureyri rijk is. Ik haalde wat sandwiches en at die met smaak op in één van de vele groene ruimtes die er in de stad zijn.

’s Namiddags bracht ik nog een bezoek aan de (trouwens ter wereld meest noordelijk gelegen) botanische tuin, die vorig jaar 100 jaar bestond. Ik slenterde ook voorbij een winkeltje vol met curiosa en ja hoor, geheel buiten mijn wil stond daar ook een prachtige wereldbol op de rekken te blinken. Onnodig te zeggen dat dit exemplaar al mijn aandacht trok en voor ik het wist met het zoveelste verzamelobject op straat stond.

De hemel was nu bijna helemaal opgeklaard en de zon liet zich meer en meer manifesteren, in zoverre dat het zweet mij begon uit te breken in mijn gewatteerde trekkingbroek en mijn dikke fleece. De temperatuur ging in de richting van 18 graden,wat redelijk veel is in deze noordelijke gelegen streek.

Rond 17 uur trok ik naar de jeugdherberg van Akureyri, waar ik alvast de 4-persoonskamer zou gaan innemen voor ons reisgezelschap. Nadat ik had ingecheckt, nam ik me een verfrissende douche. Daarna ging ik in de richting van de luchthaven.

Daar aangekomen, wachtte ik een kwartiertje in de aankomsthal (een groot woord voor de ruimte die nauwelijks 10 bij 15 meter innam). Je had er wel een prachtig uitzicht op de start- en landingsbaan. Algauw kwam de Fokker uit Reykjavik aangevlogen en landde voorbeeldig op de tarmac. Het piepkleine deurtje ging open en een handvol passagiers (ter grootte van een bus) kwam uit het toestel gekropen, waaronder ook Lies, Annie en Catharina.

Wat daarop volgde, was een fotosessie, alsof één of andere hoogwaardigheidsbekleder zojuist was toegekomen. Alle mogelijke poses werden aangenomen, maar wat de drie niet wisten was dat ondergetekende vanachter het donkergekleurde glas ook allerlei foto’s aan het schieten was.

Toen uiteindelijk de gehele sessie achter de rug was, volgde een gelukkige hereniging in de aankomsthal van de luchthaven. Na nauwelijks enkele minuten tijd was de bagage terecht en konden we de luchthaven verlaten.

We gingen eerst naar de jeugdherberg om de dames toe te laten zich ook wat te verfrissen en na een welverdiend aperitief trokken we de stad in op zoek naar wat lekkers. Nadat we wat hadden gegeten en een kleine avondwandeling hadden gemaakt, gingen we allemaal redelijk vroeg slapen, want mijn 3 vikingvrouwen hebben duidelijk nog wat last van een lichte jetlag.

Zo, vanaf nu zullen jullie onze avonturen ook kunnen volgen op de blog van Lies, www. wulderwig.be ,maar ondertussen zullen dezelfde verslagen ook hier op deze blog worden gepost.

Slaapwel en tot morgen