DAG 8: EEN GRONDIGE VERKENNING VAN EYSTUROY

				Føroyar ÍSLAND 2013 29-05-2013 > 07-07-2013
Dag 8: woensdag 5 juni 2013
Traject:		Elduvík -> Elduvík
Via:		Oyndarfjordur, Fuglafjordur, Leirvik, Nordragota, Gotugjógv, Saltangara, Runavik, Nordskali, Hvalvik, Saksun
Kilometer auto:		159 km
Kilometer totaal:		1.843 km
Km-teller auto:		150.622
Weer:		Zonnig weer, 20 graden. In de avond toenemende bewolking en merkelijk frisser.

DAG 8: EEN GRONDIGE VERKENNING VAN EYSTUROY

Opnieuw kwam de zon door het kleine Veluxraam in ons grasdak ons goedemorgen wensen. De Funningsfjord waarop we vanuit ons huisje uitkijken was getooid met duizenden glinsterende waterrimpeltjes die het zonlicht weerkaatsten, want er was een beetje wind opgestoken.

Alweer hadden we niet veel overtuigingskracht nodig om in actie te treden. Rond 9.30 uur zaten we al in de auto met het vaste voornemen om Eysturoy, het eiland waarop wij onze uitvalsbasis in Elduvik hebben en één van de twee grootste eilanden (naast zijn westelijke buur Streymoy), grondig te verkennen.

We begonnen in Oynarfjordur, een klein vissersplaatsje aan de gelijknamige fjord. In vogelvlucht ligt dit plaatsje nauwelijks 4 kilometer van onze thuisbasis in Elduvik, maar met de auto moesten we via een 20 kilometer lange omweg maken om tot daar te geraken. Ook hier scheen de zon volop en de omringende bergen staken schril af tegen de felblauwe hemel. We bezochten achtereenvolgens het kerkje en gingen dan in de havenmond kijken naar twee reusachtige wiebelende steenblokken, die bij de minste golfslag mee bewegen met het water. Je ziet het niet meteen met het blote oog, maar een aan de stenen bevestigde zware ketting maakt het heen en weer bewegen van de twee stenen wel zichtbaar. Een heel bijzonder fenomeen.

Vervolgens reden we verder naar het oosten om Fuglafjordur aan te doen, naar  Faeroerse normen een redelijk uit de kluiten gewassen drukke vissershaven met ongeveer 1.500 inwoners. We slenterden langsheen de hoofdweg en genoten van de bedrijvigheid in de haven. Dit stadje heeft wat allure doordat zijn centrale plaats mooi is ingericht. Verder is er een mooi onderhouden parkje en staan in veel private tuinen prachtige gedrongen bomen, die bij ons veel hoger zouden worden (beuken, esdoorns), maar door het klimaat hier veel kleiner maar grilliger groeien.

Rond de middag gingen we naar Leirvik, een stadje aan de oostzijde van het eiland. Hier bezochten we in Toftanes een oude vikingnederzetting waarvan de fundamenten in de loop van de jaren ’80 werden blootgelegd. Veel meer dan een ovalen structuur van ongeveer 20 meter lengte was er niet te zien. Bovendien lag de locatie verloren langsheen de drukke hoofdweg naar Klaksvík en de oostelijke eilanden.

We keerden terug op onze stappen en reden opnieuw in westelijke en dan zuidelijke richting naar Gotugjógv, waar een kleine historische nederzetting van een houten kerkje met een aantal houten boerderijen errond te bezichtigen was. Jammer genoeg waren de huisjes niet toegankelijk. We maakten nog een wandeling langsheen het kleine haventje van het plaatsje en begonnen stilaan honger te krijgen.

In de langgerekte aaneen gegroeide plaatsjes Saltangará en Runavík vonden we een kleine snack-bar waar we ons tegoed konden doen aan allerlei lekkers. Nadat we onze honger hadden gestild besloten we niet langer in deze contreien te blijven maar terug naar het westen te rijden en een uitstapje naar het buureiland Streymoy te maken.

We reden naar Saksun, een alleraardigste nederzetting aan de westkust van het eiland, dat een openluchtmuseum herbergt en aan een diep ingesneden lagune die is omgeven door hoge bergen. Ook hier was het museum pas toegankelijk vanaf 15 juni (wat wij persoonlijk redelijk laat vinden). We besloten een wandeling te maken doorheen de prachtige lagune naar het 2 kilometer verder gelegen strand.       

Toen we naar Elduvík terugreden begonnen dreigende wolken zich samen te pakken en verdwenen de hoogste bergtoppen in de mist. Hopelijk is dit geen begin van slecht weer, maar de weersvooruitzichten laten in ieder geval verstaan dat de volgende twee dagen eerder bewolkt zouden verlopen. Niettemin zou het droog blijven en dat vinden we ook al heel bemoedigend.

Tot morgen

Kurt en Sven