Føroyar
ÍSLAND 2013
29-05-2013 >
07-07-2013
|
||||
Dag 12: zondag
9 juni 2013
|
||||
Traject:
|
Elduvík
> Elduvík
|
|||
Via:
|
Leynar, Vestmanna
|
|||
Kilometer auto:
|
123 km
|
|||
Kilometer totaal:
|
2.449 km
|
|||
Km-teller auto:
|
151.228
|
|||
Weer:
|
In de
ochtend bewolkt, later meer opklaringen en uiteindelijk zonnig, 15 graden
|
|||
DAG 12: EEN FORSE WANDELING DOOR EEN PRACHTIGE VALLEI
Het was weer redelijk
laat toen we uiteindelijk de weg op ons kippenladdertje naar beneden zochten.
Met dank aan de kerkklok die om 9 uur de 20 parochianen van het dorpje opriepen
om de wekelijkse zondagsmis bij te wonen. We keken uit tegen een alweer
bewolkte hemel, maar het was tenminste droog.
Vandaag wendden we onze
steven naar Vestmanna, de derde grootste stad van de Faeroer, met de bedoeling
om een boottocht te maken langsheen de westkust van het eiland Streymoy. Daar
zijn heel wat vogelkliffen waar duizenden zeevogels hun broedplaats hebben. De
boten varen ook in de talrijke grotten, die de zee in de rotsen heeft
uitgesleten.
Vooraleer we in
Vestmanna aankwamen, brachten we eerst nog een bezoek aan Leynar, een
alleraardigst plaatsje aan de zuidkant van het eiland Streymoy, gelegen aan een
wondermooi strandje met zicht op de zuidelijke eilanden van de archipel. Er
stond aan de waterkant een prachtig vakantiehuisje, die we bij een volgende
gelegenheid graag ook eens voor een weekje zouden huren. Ik noteerde alvast het
adres van de website: www.leynar.fo
Na een beetje gezworven
te hebben over het kleine strand, reden we naar het 15 kilometer verder gelegen
Vestmanna. Het stadje ligt ingeklemd in een hoefijzervormige baai en maakte een
slaperige indruk. Het was evenwel voor iets zondag, maar onze maag begon te
knorren en afgezien van een plaatselijke supermarkt (die wel open was op de dag
des heren) vonden we geen restaurant.
Uiteindelijk kwamen we
in de haven terecht waar de boten vertrokken naar de vogelkliffen. Daar was een
hele infrastructuur op poten gezet, compleet met restaurant en dergelijke meer.
We besloten eerst ons tegoed te doen aan een saladebuffet, compleet met een
overheerlijke vissoep.
Om 14.30 uur vertrok de
boot naar de vogelkliffen, maar Kurt twijfelde (de trip naar Mykines van twee
dagen geleden indachtig) of hij dit avontuur nogmaals wou beleven. De zee in de
haven leek o zo vlak, maar wie weet welke golfslag was er buiten de
beschermende havenmuren en de luwte van het eiland? Ik besloot mijn beste
vriend niet over te leveren aan alweer mogelijke zeeziektetoestanden en we
kozen uiteindelijk om niet mee te gaan en een forse wandeling in de buurt van
onze uitvalsbasis Elduvík te gaan maken.
Na een uurtje terug
langs de ons ondertussen welbekende weg naar Elduvík, hielden we eerst een
theepauze en daarna trokken we de prachtige vallei van het dorpje in. Het weer
was ondertussen volledig opgeknapt en de zon toverde een prachtig licht op de
glooiende hellingen, die afgezoomd waren met stenen muurtjes. In de verte
torenden hoge bergtoppen boven de weiden uit, waarvan sommigen nog deels besneeuwd
waren.
Rond 18 uur maakten we
rechtsomkeert en volgden we het bergstroompje naar beneden toe. Je kreeg een
prachtig zicht op de baai. De weiden in de vallei waren diepgroen gekleurd, vol
lekker gras voor de talrijke schapen en de ganzen die momenteel hun jongen
grootbrengen. Toen we in het dorpje terugkwamen, hadden we er een lange
wandeling van ruim twee uur opzitten.
We gaan nu nog een
laatste avond uitgebreid genieten van ons kleine huisje hier, want jammer
genoeg houdt voor Kurt dit mooie verhaal hier morgen op, Ikzelf reis
zoals reeds gezegd morgen verder met de Norröna naar IJsland. Hopelijk is het
daar even prachtig weer, als we hier tijdens ons één week durend
verblijf op de Faeroer hebben gehad. Uiteindelijk is vrijdag de slechtste dag gebleken,
waarbij we af en toe wat motregen moesten verwerken.
Kurt reist morgen met
het vliegtuig terug naar Belgenland, maar volgens de laatste berichten is het
weer daar niet echt beter.
In ieder geval, morgen
wordt een overgangsdag. Hoe die verloopt, daarover zal ik jullie uitgebreid
vanop zee berichten.
Sven en Kurt
Erg mooie foto's en leuk geschreven allemaal. Ben geen zo'n blogbezoeker maar ja, hoor Sven: het doet ons dromen!
BeantwoordenVerwijderen